De woestijn biedt nieuw eten, Vijgen, Dadels en Cactus vrucht

Nu het stof over mijn aankomst een beetje is neergedaald in mijn dorp en bijna alle dringende zaken geregeld zijn, heb ik meer tijd om dingen te ontdekken in het dorp zelf.

Als ik de straat uitloop sta ik binnen 5 minuten in de woestijn, maar als ik de andere kant op loop binnen 5 minuten aan een baai. Dat had ik al snel ontdekt, maar de dingen die ik nu ontdek zijn de vruchten van het land zeg maar.

Vijgen, dadels en cactusvrucht, sterke kruiden zoals munt en tijm, en bieten

Ik vind het bijzonder te zien dat deze Staat in Mexico zijn eigen producten heeft, zoals heerlijke honing, met een eigen smaak, en de vijgen en dadels, het kost bijna niks. Gisteren kocht ik een pond dadels voor 23 pesos, dat is omgerekend 0,96 euro. Idem voor de vijgen die ik vorige week zag liggen bij mijn lokale groentewinkeltje.

Het winkeltje stelt niet veel voor, de keuze is heel beperkt. Maar de mevrouw is vriendelijk en de producten komen uit de omgeving. En dat maakt het dan weer leuk. Toch rij ik voor de grootbladige, als onkruid ogende spinazie naar de supermarkt of de gewone markt in de stad. Daar ontdekte ik ook bieten, bloemkool en andijvie. Groenten die ik al heel lang niet meer heb gezien of gegeten. Niet dat ik dan nu gelijk koop, maar het biedt wel variatie die misschien later weer leuk is als ik hier langer woon.

Voor nu eet ik veel dadels, want het is de tijd van het jaar blijkbaar. Elke dag 3-5 in de yoghurt en dan met de lokale honing. Dat is een heerlijke start van mijn dag.

De vuilnisman roept als hij te vroeg is, zo’n dorp is het.

Gisteren hoorde ik roepen, weet ik veel, er roept wel vaker iemand, maar omdat het aanhoudend was dacht ik: Toch nog een bestelling van Amazon ofzo? Maar het bleek de vuilnisman, hij had vanaf de weg gezien dat er vuilnis in de grote verzamelton zat en omdat hij vroeger was dan anders leek het hem handig even te roepen. Anders gaat het zo stinken. Hek open, ton naar buiten en weer naar binnen, service van de zaak!

Hier wordt als er een beetje beschaving in de buurt is de vuilnis netjes opgehaald. Daarna wordt het op een grote hoop geflikkerd en dan gebeurd er verder weinig mee, tot iemand er eens de fik insteekt ofzo. Kleine dorpen doen dat zelf. Als je rondreist door Mexico weet je wanneer je een dorp nadert: gieren, vuilnis en rokende afvalbergen. Ik denk dat het overal in de armere landen in de wereld wel zo gaat. Maar nu wordt mijn vuilnis dus netjes opgehaald.

Zo anders dan in de Filipijnen waar ik mijn vuilnis zelf moest verbranden in een speciale stookplaats.

De bureaucratie heb ik een maandje voor mij uitgeschoven

De motor heeft een grote beurt gehad en we hebben zelf de herinneringsboodschap in het dashboard uitgezet met een OBD-link die we via Amazon hebben gekocht. Ik merk dat ik wel een beetje klaar ben met de zogenaamde exclusiviteit van BMW want hun service is in een land als dit ronduit ruk. Er is in een straal van 1000km geen dealer of servicepunt, en ik moet dagen reizen om de motor onderhoud te geven volgens de regels van BMW.

Na het verlengen van mijn rijbewijs heb ik de rest van de bureaucratie even voor mij uitgeschoven. Ten eerste moet ik voor alles een kopie van de ID kaart van mijn huurbaas hebben en een stroomrekening en zijn schriftelijke toestemming. Ik word een beetje gaar van al dat geregel en ik merk dat ik er in mijn hoofd weinig ruimte voor heb.

Hoewel het kantoor van Transito hier super efficiënt was en ik door het afsprakensysteem niet uren in de rij stond, was het maken van een afspraak alweer een gedoe omdat ik geen RFC nummer heb. Ik heb wel een Curp nummer en een temporary resident kaart nummer. Maar helaas dat was niet genoeg om een afspraak te maken. Uiteindelijk heb ik een afspraak gemaakt op het RFC nummer van wederom mijn huisbaas. Uiteindelijk was het Curp nummer op het kantoor zelf belangrijker want daar wordt dan weer je rijbewijs aan gekoppeld.

In Quintana Roo heb ik die nummers echt nooit nodig gehad, maar hier is het allemaal meer gedigitaliseerd.

Ik moet nog naar Immigratie om mijn adreswijziging door te geven en ik moet een nieuwe Tarjeta de Circulacion en nieuwe kentekenplaten voor de motor. En een nieuwe motorverzekering.
Ik heb het ingepland voor volgende maand. Ik heb zo geen zin in al die formulieren, vage rijen, en strenge regels voor COVID in de overheidsgebouwen.