Ik ben wel een beetje klaar met dit land!

Ik zit al een maand ziek op de motor, de kou heeft vat gekregen op mijn lichaam en ik ben al een maand zwaar verkouden. O ja, nu gaan mensen denken dat ik COVID heb, maar dat heb ik niet, ik ben gewoon snipverkouden met een stomme hoest die niet weg wil. En uitrusten lukt niet e cht want elk hotel is zo gehorig en zo vol geluid van gillende schreeuwende hotelgasten, blaffende honden en verkeer, gesmijt met deuren, dat ik doodmoe ben en overgeprikkeld.

Het begon een maand geleden nadat ik nat geregend was in de bergen, ijskoud op de motor, drijfnat en rijden. Mijn liner van de motorjas trok ik net even te laat aan, zo’n fameuze tropische stortbui die van 0 naar 1000 ging in een seconde. Rijden in een temperatuur van gemiddeld 15 graden is funest als je nat bent, dat kan ik nu, na een maand hoesten wel vertellen.

Zelfs met een iets duurder hotelbudget is het en drama, of misschien juist wel daarom

We besloten het hotelbudget wat op te krikken en iets duurder te huren zodat we comfortabeler zouden zijn, betere bedden, goede warme douches en meer service en hopelijk meer stilte en misschien minde rkou, want hotelkamers hebben geen isolatie en zijn zo vreselijk koud. Ik slaap soms met alle kleding aan. Maar we hadden ons de moeite kunnen besparen. Dure hotels in Mexico kennen nog minder service. En door het uitblijven van groen licht vanwege de pandemie, voor volgeboekte hotels is iedere hoteleigenaar verandert in een soort huisjes melker. En Mexicaanse hotelgasten zijn zo ellendig rumoerig, en ze doen alsof zij de enigste zijn in het hotel. Het is altijd alsof je midden op de markt zit, ook al zit je in nog zo’n duur hotel.

Kamers zijn vies, haren van vorige bewoners slingeren overal, er ontbreken faciliteiten, we krijgen maar zelden de geboekte kamer en voorzieningen zijn gebrekkig. Als je klaagt wordt er recht in je gezicht gelogen. Zo ook in het hotel waar ik nu ben. Santiago de Compostala in Guadalajara.

Nee, er is in het hele hotel probleem met de Wifi, we werken eraan. Gewoon niet waar, ik zit nu in een hoekje ergens in het hotel, andere gang, prima internet. De routers op onze gang zijn gewoon stuk en ze zijn te belazerd het op te lossen.

Drie uur heb ik staan pleiten voor een oplossing, ze zeggen dat we vandaag om 12 uur een andere kamer krijgen, maar ik geloof er geen flikker van. Want ze zeggen wel meer. Ze willen gewoon geen service verlenen. Hetzelfde met Fiesta Inn hotel in Mexico Stad, parkeerproblemene voor de motor. Want die mocht niet in de hotelparking, de reden was totaal onduidelijk. We boeken 1 autoplek voor 2 motoren, lijkt me redelijk, scheelt hun 1 plek, maar op de een of andere manier moesten we nu op straat voor het hotel parkeren.
Not my best option in een stad die er om bekend staat dat er zoveel motoren verdwijnen.

Zelfs dure hotels zijn hier niet schoon, soms zijn ze te goor voor woorden en alles echoed en het is supergehorig

Daarna was de kamer te smerig voor woorden, er lagen etensresten, haren overal, en ik kon niet geloven dat het een “gesanitized” kamer was zoals ze beloofden, de tandpasta resten van de vorige bewoner zaten op de muren bij de wasbak.

Vier uur lang hebben we gewacht, vier uur, zonder compensatie, niet eens een kopje koffie. En de kamer waar we ingingen was maar acceptabel schoon. we hebben zelf de deurknoppen en lichtknopjes schoon gemaakt want die waren smerig. En het was niet de kamer die we geboekt hadden, het was een goedkopere kamer. En dat voor een internationale hotel keten. Ongelofelijk!!

Een private loft in een hostel, breek me de bek niet open, dure optie, heel trendy plek, lekker zelf koken een weekje, prachtig ingericht. Man wat was dat een smerig hok, er lagen zoveel haren van vorige bewoners dat ik een pruik kon maken, en het stof, overal lag duimendik stof langs de wanden.
Als je je handdoek op de grond liet liggen omdat je een nieuwe wilde, werd hij inclusief de haren van de vorige bewoner gewoon weer aan het haakje gehangen, je kreeg geen schone handdoek. En de herrie, van recht voor mijn deur tandenpoetsende gorgelende en keel schrapende hostel gasten en het restaurant waar mijn badkamer midden in gebouwd was…….

Je komt doodmoe aan, na een lange dag rijden en je wilt gewoon de rust van je kamer en een positieve ervaring waarbij je je welkom voelt

Klagen levert alleen maar vertraging van inchecken op. We zitten nu in Guadalajara in een soort Hyatt, maar dan van Mexicaanse makelij, wat een scam is deze plek. Hoe genant is het dat ik met een laptop op schoot op een bankje ergens in de hotelgangen zit te werken omdat mijn kamer de enigste is zonder internet? En waarom schreeuwen al die mensen in de als open plein opgezette hotelstructuur waar alle kamers uitkijken op een binnenplaats die als een soort echoput functioneert en waar iedereen naar 7 hoog staat te schreeuwen om half 12 in de avond?

En zo gaat het door en door. Vooral het liegen, het geld graaien breekt me op. Taxi chauffeurs die hun meter niet aan willen zetten, of hem op dubbele snelheid hebben staan. Altijd gratis toiletten bij Pemex en opeens staat er een vrouw die 5 pesos eist, terwijl er geen service is, geen WC papier niks en alle andere mensen niet hoefden te betalen. Ruzie om de fooi, omdat men 10% niet genoeg vindt en 30% eist.
Het ontneemt je de lol van het hier zijn. Ik had er meer mensen over gehoord, maar om het nu aan de lijve te ondervinden is lastig. Het ontneemt me de lust om verder te reizen.

En ik mis de Filipijnen. Daar hadden we ook Canoe-tax, een soort opslag voor blanken op prijzen, maar dat ging met enig respect, vriendelijkheid en dankbaarheid. Hier is het gewoon nooit genoeg, echt nooit. De ongelofelijke inhaligheid van dit volk gaat alle perken te buiten. Ze zijn bereid hun ziel te verkopen voor een peso.

Iedereen in dit land verkoopt wat, goedkope Chinese meuk of z’n lichaam, als er maar geld binnenkomt

Wil je porno? Geen probleem, open een random Mexicaans profiel van een meisje/vrouw op Facebook, op WhatsApp, op een datingsite, in Telegram groepen en het ligt voor het oprapen, vanaf 12 jaar. Naaktfoto’s vanaf 20 pesos, gratis seks voor een drankje, escort, triootjes, iedereen verkoopt wel iets, als het geen goedkope chinese meuk is dan is het wel hun lichaam, ook mannen, homosexuele mannen. Maar vooral hele jonge tieners.

En als je niks te koop aanbiedt dan ga je gewoon met je hand omhoog bij een tafeltje staan van een blanke en begin je een jankverhaal. Eergisteren zat ik op een terras om wat te eten en zelfs goedgekleedde mensen stonden te schooien voor geld, voor de taxi, voor brood, voor weet ik veel. Zonder schaamte, en als ik weiger dan betalen ze zelf de taxi dus ze hebben geld. Elke 5 minuten word ik aangesproken door een bedelend iemand, al dan niet ook gekleed als bedelaar.

Ik leef op een budget en Mexico wordt met de dag duurder, mijn budget is niet oneindig

En zeg niet dat ik rijk genoeg ben om deze mensen te helpen, want dat ben ik niet. Mexico is een duur land en het stretcht mijn budget, en ik kan zelf amper rondkomen hier, ook dat doet me terugverlangen naar Z.O. Azie, waar ik veel ruimer kon leven, meer plezier kon hebben voor minder geld.

Als ik alles bij elkaar optel,

• de eindeloze kou van de bergen
• de slechte gehorige hotels waar je constant staat te discussieren over wat je geboekt heb en niet krijgt
• de slepende scams,
• de gesloten attracties vanwege COVID
• de constante moneygrab als je iets wilt, ook bij de overheid,
• de overstromingen en modderwegen
• het vreselijk slechte eten

dan ben ik wel klaar met dit land.
Ik vind er geen zak meer aan en ik kan even geen positiviteit vinden, over de mensen niet, over de ontbrekende cultuur niet, over de zogenaamde Pueblos Magico’s niet, over niks eigenlijk. En zeker niet over de hotels.

Gewoon te belachelijk voor woorden dat ik in een gangetje in de kou zit te werken, buiten het comfort van mijn bijna 100 euro kamer per nacht, omdat er simpelweg door het hotel geen oplossing geboden wordt. Hospitality is een raar woord in Mexico met een totaal andere betekenis dan die ik ken. En ik heb toch al heel wat landen bezocht in mijn leven. En heel wat hotels van binnen gezien.

Hopelijk gaat het morgen beter en voel ik me weer wat weerbaarder, maar voor nu zit ik er helemaal doorheen. Ik zou wel 1000 uur kunnen slapen, als het maar eens stil is.

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jij dit kunt lezen.

Je kunt betalen met creditcard, paypal of via bankoverschrijving.