Vakantiegangers,  Wonen in Mexico

Is het veilig in Playa del Carmen Mexico?

Ik woon sinds een klein jaar in Mexico, eerst in Cancun en nu midden tussen de locale bevolking in Playa del Carmen.
Ik woon dus niet in de hotelzone (PLAYACAR) of het toeristengebied, de directe omgeving van fifth avenue.

Ik woon vlak bij de 2 grote straten van Playa del Carmen, Avenida CTM en Avenida 30. Hoewel er in dit gebied wel blokken huizen staan die net als het mijne aan toeristen verhuurd worden, zijn mijn buren aan alle kanten Mexicaans.

Ik eet in plaatselijke eethuisjes, en doe mijn boodschappen in de supermarkt om de hoek of in de kleinere winkeltjes op Avenida 30. En dat doe ik ook in de avonden. Als het donker is.

En ik voel me niet onveilig.

Onveiligheidsgevoel is een beleving, het is niet echt meetbaar omdat het een vorm van emotie is

Toen ik als assistent projectleider Stedelijke Vernieuwing werkte aan de herstructurering van een wijk in een middelgrote stad in Nederland, hebben we geprobeerd met het team om veiligheidsgevoel in kaart te brengen. Waarom voelden mensen zich onveilig? Wat maakte dat ze wel door steegje A liepen en niet door straatje B.

Wat vooral bleek dat het de externe factoren waren die het gevoel van veiligheid beïnvloeden.

  • kapotte straatverlichting
  • hoge struiken
  • afgelegen gebied
  • overlast-klachten door andere bevolkingsgroepen

En wat een heel grote rol speelde was de invloed van de pers, die de opinie op straat voedde. We hebben toen als team afspraken gemaakt met de pers over berichtgeving in de herstructureringswijk. En na 6 maanden was het onveiligheidsgevoel-gevoel afgenomen.

Was de wijk veiliger? Hij was hetzelfde als daarvoor, overlast door een bepaalde bevolkingsgroep, hangjongeren en veel burenruzie en huiselijk geweld. Criminaliteit was in deze wijk nooit echt hoog, met hier en daar incidenten. Maar omdat die dan zo werden uitgelicht in de pers, kreeg de wijk een stigma.

Door goed naar bewoners te luisteren hebben we de wijk weer uit het slop getrokken als het gaat om de belevingswereld van de bewoners.

Iemand die zich snel onveilig voelt is angstig

Waarom vertel ik dit verhaal? Als voorbeeld hoe de beeldvorming over Mexico wordt beïnvloed door de pers. Ik zie vooral krantenberichten in Engelse kranten die van 1 incident een enorm gedoe maken en door middel van 1 documentaire over verschillende wijken en gebieden in Quintana Roo een onveilig beeld weergeven van een situatie die niet klopt met de werkelijkheid.

Maar ik steek mijn kop niet in het zand: ja er was van de week hier vlakbij een schietpartij. Heb ik er iets van gemerkt? Nee. Niets.

Ben ik dom? Onwetend of zelfs misschien wel ontwijkend? Nee, ik denk het niet. Maar ik ben wel realistisch.

Als er in Utrecht in een tram zomaar iemand met een pistool loopt te zwaaien, of in Alkmaar bij een school een mevrouw met een mes mensen bedreigd, en er in Nederland elk weekend een keur aan gewelddadige incidenten gemeld worden, dan denk ik dat Mexico niet veel onveiliger is dan Nederland.

Want ook hier geldt: ben je op de verkeerde tijd op de verkeerde plek dan loop je een risico. Net als overal in de wereld.

Het geweld in Mexico wat gerelateerd is aan de kartels is gericht op kartel leden onderling. En die kijken wel link uit om hun grootste bron van inkomsten, de drugsgebruikende toerist, weg te jagen.

Rivaliserende kartels strijden om de  macht en schieten op elkaar. En dat is heel gericht geweld. Dat is niet een kwestie van iemand met een geweer die in een tram willekeurig op mensen schiet.

Gebeurd dat ook in Playa del Carmen? Van die kartels enzo?

Ja dat gebeurd hier dus ook. Niet heel vaak, maar het gebeurd. En verder zijn er de berovingen, en zakkenrollers, en oplichters. Net als in elke andere vakantieplek op de wereld waar arme bevolking leeft, en rijke mensen komen relaxen.

Ik denk dat in Playa del Carmen het grootste onveiligheid gevoel zit als je op 5th avenue constant benadert wordt door opdringerige drugsverkopers, en verkopers van rondleidingen tegen woekerprijzen. Die zijn opdringerig en soms ronduit grof en onbeschoft.

Of je voelt je minder prettig en welkom als je in het restaurant je rekening niet controleert en de fooi al bij de rekening opgeteld is en 50% van je totaal rekening bedraagt.

Zo aardig die ober, hij boog bijna toen we hadden afgerekend en hielp ons netjes het restaurant uit!

Als je eenmaal ontdekt dat hij zo vriendelijk was omdat hij bijna een dagloon voor hemzelf op de rekening heeft bijgeteld dan voel je je bedrogen. En dan kijk je de volgende keer wel uit. En dat heeft veel meer jouw aandacht nodig voor een  prettige vakantie ervaring dan je druk maken over krantenartikelen over schietpartijen die veelal in de buitenwijken van Playa del Carmen plaatsvinden. Of in plaatselijke kroegen waar geen buitenlanders komen.

Boek jij een reis naar Playa del Carmen, zit je waarschijnlijk zo ver van de stad vandaan dat je er niet eens mee te maken krijgt, de All-Inclusive resorts zitten op een paar na allemaal ver weg veilig in Playacar, ten noorden van Playa del Carmen. Een gebied vol hekken, bewaking en slagbomen, alles om de toerist een gedoe van veiligheid te geven.

De paar hotels die wel in de stad zitten liggen rondom 5th Avenue en als je niet wilt, hoef je de echte stad dus niet in. En dan heb je ook niets te vrezen van eventueel misschien wel een incident in de stad.

Ik woon in Mexico en ik voel me niet onveilig. Ik gebruik wel mijn gezonde verstand. Omdat ik weet dat ik rijkdom vertegenwoordig, puur en alleen op het vooroordeel wat hier heerst dat alle blanken toeristen zijn en alle toeristen rijk zijn. Dus ik ga niet nachts om 1 uur met een dronken kop door achterafstraatjes naar huis lopen, dan maak ik mijzelf veel te kwetsbaar. Ik hou mijn hoofd erbij en mijn intuïtie. Als iets niet goed voelt, dan is het niet goed en blijf ik daar niet.

Je moet natuurlijk ook zelf  je gezonde verstand gebruiken

Er zijn verschillende soorten politie op straat en die zien er heel anders uit dan in Nederland. Zwaar bewapend, kogelvrije vesten en ze zijn nooit alleen. De toeristen politie is er om hulp te verlenen aan toeristen en de staatspolitie om ondersteuning te bieden aan de stadspolitie. En allemaal rijden ze de hele dag rond, en rond, en rond, om ook zo het veiligheidsgevoel te vergroten.

Helaas kunnen ze dus niets doen aan die ober die je grof afzet met de rekening in het ook al veel te dure restaurant op 5th avenue. Die weerbaarheid moet je zelf hebben.

Nog 1 vraag die ik kreeg over diefstal in de hotels. Het is natuurlijk nooit raadzaam om kostbaarheden te laten slingeren, maar alle personeel wat het terrein van het hotel verlaat wordt gescand en hun tassen gecontroleerd. Op deze manier wordt het meenemen van eigendommen van gasten ene stuk ingewikkelder gemaakt.

In de handleiding “Wonen in Mexico, zo doe je dat” leg ik alles uit inclusief handige linken naar websites

In het boek vind je alle informatie over veiligheid, misdaadcijfers en bijvoorbeeld het geven van een fooi.

Maar ook alle ins en outs over het dagelijks leven in Mexico, van een huis zoeken en vinden tot gezondheidszorg, je rechten en plichten en veiligheid, verkeer, scholen, alles wordt er behandelt voor een makkelijke integratie na je emigratie.

 

Vragen over wonen in Mexico of over emigreren?

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jij dit kunt lezen.

Je kunt betalen met creditcard, paypal of via bankoverschrijving.

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.