Mexico, het COVID-19 Virus en ik

Vanuit Mexico kijk ik met verbazing toe naar wat er in de wereld gebeurd. En vooral in Nederland. Ik lees reacties van andere geëmigreerde Nederlanders, van vrienden die ‘vast’ zitten. Zo zijn mijn vrienden uit Bali net vertrokken naar Spanje en zitten nu met huisarrest. En mijn Filipijnse kennis kan niet voor de zomer naar Nederland om Manilla dicht zit.

Wat mij vooral opvalt is dat mijn mede emigranten allemaal anders kijken naar de chaos die uitbreekt in Nederland. Het gehaaster, de paniek, de eindeloze tweets en facebookposts over datzelfde onderwerp. We lijken als buitenstaanders een stuk nuchterder. Maar ook de vrienden die wel in getroffen gebieden zitten zijn nuchter. De reacties met het thuisfront zijn in de trant van “Ow wat erg voor jullie, hopelijk zijn jullie veilig” en de reactie is dan: Ach, het zal wel loslopen.

En wij zien dat Nederland zich druk maakt of ze wel genoeg WC papier hebben.

Weet je dat je je billen ook prima kunt spoelen met een fles water en een zeephand? Dat leer je als je in Azië woont. Dan heb je heel weinig WC papier nodig. En je weet zeker dat je goe die handen wast na een toiletbezoek. iets wat ook heel veel mensen in het Westen niet doen. Ik las ergens dat 78% zo de toilet uitrent en verder gaat met zijn bezigheden.

Hoe zijn de zaken in Mexico rondom COVID-19 oftewel het Corona Virus?

Toch zit ik ook niet helemaal rustig hoor, want in hoeverre zijn de cijfers in een ontwikkelingsland als Mexico nu op orde? Er wonen here over mensen op niet geregistreerde adressen, die gaan heus niet voor een hoestje naar een dokter. En Tui braakt 2x per week een vliegtuig vol Nederlanders uit op Cancun Airport die zich dan verspreiden over de Riviera Maya. Ook een geruststellend idee wel.

Daarbij kondigde Mexico aan dat vanwege het inreisverbod van Amerika, mensen uit Europa 2 weken in Mexico mogen wachten en dan door kunnen reizen. Niet slim….hoewel ik me afvraag of veel mensen 2 weken in Mexico willen zijn als ze naar New York gaan bijvoorbeeld.

Een viroloog deelde in de krant zijn visie mede: Mexico bereikt de staat van maatschappelijke besmetting over ongeveer 14 dagen.
Dat heeft hij uitgedokterd aan de hand van tijdspaden van de ontwikkeling van het virus in andere landen. Ik vraag me af of dat klopt.

Mondkapjes zijn hier niet meer te koop. In het land waar iedereen opzoek is naar bijverdiensten zijn die teruggezet in de magazijnen en ingekocht door slimmeriken die dan straks geen armbandjes verkopen maar mondkapjes. Ze kosten normaal 50 pesos, ik denk zomaar dat ik straks 500 moet betalen als ik er 1 wil.

Mijn grootste vraag is: hoe gedraagt deze patriottische bevolking zich als er wel een dramatisch besmettingsgraad is? Zijn ze dan nog gastvrij en hoffelijk?

Je denkt er normaliter niet over na een rampscenario na emigratie

Het is niet iets wat in je plaatje past van emigratie. Een rampscenario. Toch is het wel verstandig om er over na te denken. Toen ik naar de Filipijnen vertrok en opeens midden in de nacht op straat stond in het pikkedonker omdat het hotel in brand stond, heb ik daarna met mijn zoon een plan gemaakt.
Zijn idee overigens. Ik zat nog bij te trekken van de schrik want de brand was naast mijn kamer en ik zag de vlammen de gang inslaan.

Ons plan:

1. We hebben altijd een creditcard die internationaal goed geaccepteerd is, die gebruiken we voor aankopen zoals vliegtickets en uitreis visas.
2. We spreken een grote stad in het werelddeel waar we reizen af. Want we reizen niet altijd samen, maar bij een ramp eindigen we dan wel samen op een afgesproken plek.
3. We hebben allebei elkaar als emergency contact in de telefoon staan
4. We hebben telefoonnummers van ambassades, consulaat, en andere belangrijke nummers in onze telefoon
5. Al onze belangrijke documenten staan in de cloud, die kunnen we overal ter wereld bereiken
6. We nemen alleen het hoogst nodige mee zodat we geen incheck bagage hebben Kleding kun je overal kopen.
7. We pinnen, heel veel en heel vaak en zorgen dat we volgende cash geld hebben. Pinnen in het buitenland is niet zo vanzelfsprekend als in Nederland. In de Filipijnen mocht ik maar 10k PHP opnemen per keer en in Mexico maar 7000 MXN per keer. Daarbij zijn in Mexico automaten vaak leeg en rijen eindeloos. Gisteren nog was er een rij uit de supermarkt tot halverwege de parkeerplaats omdat het betaaldag was.

Ik maak me nog geen zorgen want het lijkt goed te gaan in Mexico

Het is niet iets wat dagelijks door ons hoofd speelt en wat ons leven beheerst, maar wel iets waar je over na moet denken. Ook wat je doet als het echt mis gaat en 1 van beiden komt te overlijden of ernstig ziek wordt. Wie houdt dan de bedrijven draaiende en hoe regel je bankmachtigingen? Ook dat is in het buitenland niet zo vanzelfsprekend als in Nederland.

Ik maak me geen zorgen. het zal wel overwaaien. In Mexico zijn momenteel 16 besmette mensen, 218 verdachte gevallen getest waarvan er nu nog 12 in afwachting zijn van de uitslag en preventief in quarantaine zitten, die zitten ver weg, bij de Amerikaanse grens. Mexico is zo groot als Europa, dus dat relativeert enorm, die afstanden.

Maar uit voorzorg hebben we wel extra gepind, en extra water ingekocht, en een pak rijst. Niet omdat ik denk dat het nodig is, maar omdat ik niet weet hoe het hier zal gaan als de mensen te horen krijgen dat ze thuis moeten blijven. Daarbij, we mogen niet reizen, onze papieren zijn in behandeling voor de verlenging, we hebben gene uitreis document, nu kan ik bij ellende echt wel weg hier, maar dan moet ik ergens een landsgrens over en dat is ver reizen. Daarbij zitten de buurlanden wel op slot.

De Mexicaanse overheid en pers communiceert op een duidelijke zakelijke manier, er is weinig emotie of ruimte daarvoor

De Mexicaanse overheid heeft duidelijke richtlijnen, en overaal staan hier flessen handgel, doe stonden er altijd al, een overblijfsel uit d tijd dat ze hier worstelden met SARS. En dat rampenplan hebben ze nu ook weer klaar liggen. mexico was een voorbeeldland in het bestrijden van SARS, en zegt dat nu weer te kunnen. Elke dag krijg ik in mijn twitter berichtjes over handen wassen, wat ik moet doen asl ik verkouden word en koorts krijg, het is oud e radio en televisie. En het wordt gewoon als huishoudelijke mededeling gebracht, niet als paniekbericht. We horen in lovende pers dat mensen genezen van het virus en niet allen dat er een nieuwe besmetting is.

En dat is een veel positiever geluid dan wat ik hoor uit Europa. Dar lijkt het alleen maar doomsday te zijn. En ik hoop dat ik dat hier niet ga meemaken.

Regelingen die de Mexicaanse regering tot nog toe uitvoert om verspreiding van het virus in de hand te houden zijn voor zover ik ze kan vinden:

• voorlichting voor het publiek over hygiene en wat het virus inhoudt
• voorlichting voor het publiek wanneer je contact moet opnemen met de speciale Corona virus hotline
• voorlichting aan personeel van overheidsdiensten, ziekenhuizen ens scholen
• voorlichting op scholen door middel van interactief lesmateriaal
• extra controle op cruiseschepen bij ontscheping van passagiers
• extra controle op luchthavens voor passagiers uit risicogebieden
• het traceren van contactmomenten voor die personen die wel besmet zijn
• het isoleren van mensen die in uitbraak-gebieden gereisd hebben en verkoudheid-achtige verschijnselen vertonen