Negativiteit op Sociale Media

Mensen die de behoefte hebben om anderen aan te vallen en af te branden zijn jaloers. Dat zullen ze nooit toegegeven, maar dat zijn ze wel. Aan de oppervlakte zijn ze wellicht hele leuke aardige burgers, maar de onderlaag is onvrede en daaruit groeit jaloezie. Er zitten wel meer emoties natuurlijk, maar ik probeer het eenvoudig te houden.

Waar zijn ze dan ontevreden over?

• Over hun eigen (wellicht uitzichtloze) situatie
• hun leven
• de keuzes die ze gemaakt hebben
• het feit dat ze iets niet durven wat jij wel durft

en zo zijn er talloze redenen waarom die onvrede er is.

Ze durven geen dromen na te jagen en maken het een sport om andere dromers en doeners af te zeiken

En dan zien ze iemand die zijn dromen najaagt en dat goed doet, en daar ook keihard voor werkt om die te realiseren en dan gaan ze zeiken. Afreageren. Net als een driejarig kind waarvan een speeltje is afgepakt.

Er stond laatst een artikel in het AD over een stel dat ergens in het Noorden van Nederland zich voorbereid op emigratie naar Hongarije. Ze leven heel zuinig, zij heeft een uitkering omdat ze ernstig ziek is geweest of een ongeluk heeft gehad ofzo. Zo te lezen hebben ze hun boel prima op orde en een doel voor ogen wat ze najaagen. De reacties onder dat artikel!

In plaats dat het mensen inspireert, jaagt het mensen de kast op. De azijn droop er vanaf. Vooral omdat het stel aangeeft blij te zijn met de regelingen binnen Europa over ziektekosten en uitkeringen die ze kunnen gebruiken en dat zij mede hierdoor hun droom kunnen waarmaken. Opeesn zijn het parasieten en profiteurs.

Wat gebeurt er in het leven van die zuigende en zure mensen? Nou niks!

In plaats van te veranderen, zakken ze dieper weg in de put die ze zelf creeeren. Ze zakken dieper weg in het zure. Het vreet ze op. En elke keer als ze hun toetsenbord aanraken om een reactie te typen worden ze valser, zuurder en meer ontevreden.

In plaats van inspiratie te vinden in de verhalen en het positieve eruit te halen, kunnen ze alleen nog maar het negatieve zien, vinden en lezen. En dat opblazen, voor hun eigen gelijk. Om hun eigen behoefte te voeden. Om zichzelf te troosten.. Het is een vorm van negatieve zelfbevrediging.

En het trieste is dat deze mensen nooit vooruit komen in het leven. Ze kunnen 100 jaar in een groep zitten die bijvoorbeeld over emigratie gaat, maar ze zullen nooit en dan ook nooit de grens van Nederland oversteken en een nieuw leven beginnen.

En als ze het wel doen, in diezelfde houding, dan zijn ze binnen 2 jaar weer terug, met hangende pootjes, maar geheel buiten hun schuld want…dit en dat en fout en negatief en tja……daar is ook een onderzoek naar gedaan maar dat moet ik dan even opzoeken op het internet.

Er zit in deze mensen een mengelmoes van frustratie en emoties die het onmogelijk maakt om vooruit te komen. En het belemmerd ze tegelijkertijd om kritisch naar zichzelf te kijken en te veranderen.

Deze mensen zitten in een vicueuze cirkel en die moeten ze zelf doorbreken. Dat zou hun droom moeten zijn, zelfverbetering. De verzuring opheffen en geinspireerd durven raken en vanuit die inspiratie hun dromen najagen.

#mijnmening #hatersgonnalove

Pagina's: 1 2 3