Playa del Carmen gedurende de tijd van COVID-19

Het is stil op 5th Avenue, de beroemde winkelstraat van Playa del Carmen. Daar waar je anders over de hoofden kunt lopen zijn nu op grote stukken geen mensen. Verkopers zijn een beetje wanhopig en dringen nog veel meer aan met hun handelswaar.

 

Massage?
Come look at my shop lady
I got what you need
Drugs, weed, blow, wanna get high.

Ik reageer er al lang niet meer op. Ik heb van alles geprobeerd, een grapje maken, hartelijk bedanken, niks werkt, ze vragen het als je een seconde later langs komt gewoon weer, ze zien je niet eens, ze zien alleen maar mogelijke omzet. En ze zijn met die stille straten een beetje paniekerig.

De meeste restaurants zijn leeg, alleen op de stranden blijft eht doenig, maar daar komen ook veel mensen uit de stad, de locale bevolking, maar de zonnebedden van de hotels zijn leeg. De hotelbewaking staat er een beetje verloren bij.

De drukte moet nog komen, Mexico maakt zich op voor Semana Santa, Holy week, de paasvakantie. Normaal gesproken een week vol activiteiten en bijeenkomsten, met processies, kerkgang, en het nabootsen van Christus zijn kruisiging. Allemaal afgelast dankzij het Corona-virus.

De maatregelen om de verspreiding van COVID-19 te voorkomen beginnen hier ook langzaam opgelegd te worden.
Maar wat wel doorgaat is dat er ruim 300.000 voornamelijk Mexicaanse toeristen de Riviera Maya zullen instromen op zoek naar ene lang weekend zon, zee en strand. En om even te vergeten dat de wereld op zijn kop staat.

Mexico is qua oppervlakte net zo groot als Europa, de verhoudingen ten opzichte van Nederland zijn dus heel anders

Het valt allemaal wel mee in Mexico, het Corona virus, op de een of andere manier verspreid het in dit land niet zo snel als elders. Toch worden er opblaasziekenhuizen opgezet, strengere controles gehouden aan grenzen en gaan scholen in plaats van 2 weken 4 weken dicht.

In de winkels blijft het vooralsnog rustig. Er wordt niet gehamsterd. Het enige wat is uitverkocht zijn mondmaskers, handgel en alcohol en vitamine C tabletten.
Verder liggen de schappen vol.

In een land wat qua oppervlakte te vergelijken is met heel Europa is het aantal besmettingen en verdachte mensen laag. het komt nog niet eens boven de 100 uit.
Toch neemt het aantal met de dagen toe. Elk einde van de dag presenteerd de oveheid de stand van zaken:

• het totaal aantal besmettingen
• het totaal aantal geteste mensen
• mensen die negatief getest zijn
• en het aantal wat nog in afwachting is van testuitslagen
• het aantal genezen mensen.

Overal, op radio, TV, via sociale media wordt aandacht gegeven aan de voorzorgsmaatregelen, handen wassen, afstand houden, thuis werken als dat kan. Sesamstraat heeft zelfs leuke liedjes opgenomen om kinderen te leren omgaan met de maatregelen. De minister van Volksgezondheid legt uit waarom de grenzen open blijven en welke maatregelen er wel genomen worden om besmetting te voorkomen of in te perken.

En dat is eigenlijk het enige nieuws wat je hier krijgt. Geen minuut na minuut update omdat er een overleg is geweest of een beslissing is genomen, gewoon 2x per dag in het nieuws. Meer niet. Beheerst, overzichtelijk en kalm.

Er zijn Nederlanders in Mexico die totaal van de leg zijn. Die hebben met allerlei rampen in hun hoofd van alles geregeld tot een noodagregaten aan toe.

De reacties op de diverse fora en facebook groepen vind ik verontrustend, ze zijn niet gestoeld op enige feiten, en allemaal van het nivo: ik vind, ik denk en ik zeg……en dat zijn vaak geen positieve bevindingen. Ook in Mexico wonen betweters, net als in Nederland.

Vanmorgen trapte ik er bijna in en reageerde her en der, omdat ik dacht dat deze ‘ervaren Mexico-gangers” misschien meer wijsheid over de situatie hadden dan ik. Tenslotte ben ik pas 1 jaar. En ik doe nog zoveel fout en begrijp nog zo weinig van de regerring, de maatschappelijke organisatie en hoe een land als Mexico met dit soort tegenslag omgaat.

Maar als ik diep in mijn hart kijk denk ik: ik vind dat ze het wel cool doen. Ze voorspellen dat er een grotere uitbraak kan komen, een piek, ergens medio volgende week. En ze bereiden zich daar rustig op voor, en ons ook. Zonder paniek te zaaien en zonder al teveel heisa te maken. En toch kan ik me niet taan de indruk onttrekken dat ook de straten in het centrum van Playa wat leger zijn dan normaal.

De heisa wordt gemaakt door mensen die het beter weten, geen vertrouwen hebben en die argwanend zijn.

Ik probeer in alle berichtgeving dicht bij mijzelf te blijven. En de realiteit voor ogen te houden. Want niemand weet ook maar iets zeker. En de WHO verzamelt feiten en interpreteerd ze, maar weet ook niet alles. En dus komt het zoals het komt. En dan kan ik wel gaan zitten fretten en me zorgen maken, maar dat lost niets op, verandert niets aan de situatie, en maakt alleen maar dat ik minder van mijn tijd hier geniet.

Ik heb mijn eigen voorbereidingen getroffen voor zover dat kan. Ik heb

• extra gepind
• medicijnen gekocht zoals tylenol en tabcin
• genoeg desinfecterende materialen in huis
• nog 1 doosje vitamine C gekcoht, gewoon omdat dat wellicht slim is
• wat extra eten in huis gehaald
• wat extra water gekocht

En dat is het.

En meer ga ik ook niet doen.

De lege straten rondom 5th Avenue, voelen een beetje onwerkelijk aan, maar aan de kant waar de Mexicanen leven lijkt het business as usual, op de foodcourt in de Mall zijn genoeg mensen die een hapje komen eten, en de Mariachi band speelt een vrolijk deuntje terwijl we allemaal ons lichaam voeden en onze boodschappen doen.

Misschien houden we onbewust wat meer afstand, en misschien zijn de rijen bij de bioscoop minder lang, en misschien gebruiken we iets vaker de gratis handgel die overal op balies staat. Maar dat valt niet op.

Het land gaat gewoon door, zoals het altidj doorgaat en de gezondheidszorg hier bereid zich voor, door nu al extra bedden te creeren en opvang. Voor het geval dat.