liefde, daten, buitenland, grenzeloos verliefd, buitenlandse partner, mexico, liefde
Dagboek

Valentijnsdag Special: Lessen in de liefde

Daten in een andere cultuur is best ingewikkeld. Ik was vroeger in Nederland een groot van van programma’s als: Grenzeloos verliefd enzo en vond die vrouwen dapper. Soms dom, maar meestal dapper. Alles omgooien voor de liefde, jemig. Dat is nogal wat.

Op het moment is mijn leven vol plannen en voorbereidingen, van alle kanten komen bestellingen binnen voor de motor en de ene dag vond ik het spannend leuk en de andere dag maak ik me gruwelijk zorgen hoe ik ooit op die hoge motor moet komen met al die bagage achterop. Met 60 jaar op de teller zijn mijn heupen niet meer zo flexibel.

Een ander ding is de liefde. Ik ontmoette vorig jaar oktober de Dichter. Leuke man, maar zo complex. Niet hij denk ik, maar ik en de liefde en alles at erbij komt: taalbarrière en cultuurverschil.
En dan twee sterke karakters waarvan 1 zegt: het is tijdelijk hoor, ik ga weg binnenkort. En de ander zegt: maar er zijn ook andere oplossingen als we wel leuk zijn samen. Maar dat wil die ene dan niet horen net zomin als dat die andere wil horen over tassen en vertrekken en afscheid nemen.

dating in Mexico

We kibbelen, ruziën en handelen beiden vanuit een bende onzekerheid en ongemak.

Ik maakte het uit, wel drie keer, maar hij hield vol: ik ben de liefde van zijn leven, en hoewel dat heel eervol klinkt weet ik ook dat het in zijn geval niet zo heel veel voorstelt, zijn vrouw is twee jaar geleden overleden en die was ook de liefde van zijn leven. Dus ik ben de tweede liefde, en ik ga er vanuit dat, omdat hij Mexicaan is er heel makkelijk een derde en vierde kunnen komen. De mannen hier flirten wat af.

Dus zijn gebroken hart negeer ik en ik hou voet bij stuk. En som zonder scrupules zijn negatieve eigenschappen op die voor mij verstikkend werken. Waarom stuur je me 23 berichten als ik niet gelijk antwoord? En waarom moet je van alles weten over de mannen in mijn Facebookvrienden?

Hij lult er, in mijn optiek, heerlijk omheen en dat maakt me nog bozer. En met een kwade kop zeg ik: misschien moest je maar in therapie, je leven op orde brengen.

Meet Jeanette in Playa de Carmen

Nieuwe stad, nieuwe kansen

Ik verhuis naar Cancun en verdwaal in mijn grote huis en in de eenzaamheid van mijn nomadisch bestaan. Ik date weer, maar niks voegt.

Met de motor onder mijn kont en heel veel kilometers in mijn dag heb ik heel veel tijd om na te denken. Flarden van gedachten, herinneringen, en zelfs oud zeer komt boven. Want hij laat me niet los, nu ja, hij wel uiteindelijk en ook dat irriteert me, maar in mijn hoofd laat hij em niet los. Ik herinner me De Chauffeur, een date uit Nederland ooit, die ook zo verstikkend verliefd was. Gek werd ik van die man. Net als van deze man. Mijn hele systeem is in verzet en gilt om vrijheid. Maar wat is vrijheid? Waarom is dit soort liefde zo benauwend? Waarom reageer ik zo op verliefde mannen?

Ooit schreef ik al eens een artikel over mijn getraumatiseerde jeugd, over voorwaardelijke liefde en mijn zoektocht naar onvoorwaardelijke liefde, maar als het dan op de deurmat ligt stap ik er gillend van paniek van weg.

ik mis mijn vrijheid

Ik zoek mijn weg, door dit land, deze cultuur maar vooral door mijn eigen hart

Op het internet lees ik dat je moet beslissen om te houden van, en dat je maar beter van die man kunt houden die van jou houdt dan van al die mannen waar je op moet jagen. Ik jaag altijd op “mijn” mannen, omdat ze nooit van mij zijn. Ook al ben ik van hen. Maar zo leer je het toch? In de Films en de boeken? Liefde, haat, liefde……met hier en daar een gebroken hart, strijd, verzoening al dat drama, dat is toch het gevoel van verliefd zijn?

Ergens op een lange rit buiten de stad tussen bermen vol gele bloemen denk ik aan hem, mij en de liefde en de les die ik misschien wel moet leren.

Als hij (alweer) op de stoep staat, deze keer met een bos rode rozen, het Mexicaanse symbool van trouw en intense liefde, hebben we een gesprek. Moeizaam, hakketakkend en hier en daar met hulp van Google Translate en Siri worstel ik me door de emotionele lagen van mijn twijfel heen.

Ik vertel hem dat ik, de mevrouw van de woorden, het haat dat ik me niet spontaan kan uitdrukken tegen hem en altijd Google nodig heb om iets leuks of liefs of iets belangrijks te zeggen. En hij zegt dat hij geduldig wil luisteren en wil helpen met de woorden. En dat hij, toen we in Playa del Carmen bij elkaar wren niet zichzelf was.

We praten over zijn ontkenning van het einde van de relatie en mijn grilligheid die hem onzeker maakt

Anyway, lang verhaal kort: opeens vraag ik hem:
Maar waarom ik? Waarom niet een leuke Spaanse die gek is op rauwe Jalapeños en die van dansen en feestjes houdt?
Hij: mag ik een wedervraag stellen?
Ik knik.
Hij: Waarom niet?

En daarmee, lieve kijkbuis-kinderen legt hij de vinger precies op de zere plek: waarom niet?

Waarom vind ik mijzelf zo betekenisloos en waardeloos dat ik geen liefde verdien?

Omdat de man uit de Wereldstad mij brak? Omdat de IJskoning met mij speelde? Omdat mijn verleden me leerde dat ik alleen de liefde waard ben als ik een braaf meisje ben en dat ik altijd moet bedelen om liefde? Omdat tot nog toe alle Mexicaanse mannen die ik date dat beeld alleen maar bevestigden? Omdat ik niet meer durf te geloven dat het dan misschien deze keer wel echt is? Omdat ik controle wil hebben en bang ben?

En daarom vertel ik mijzelf dat ik prima gelukkig ben zo alleen in mijn grote huis midden in de stad ver van mijn geliefde strand?

life cahnge, training, how to, change, personal development, growth, moving forward, time, thinking

Hij is bij een psycholoog geweest en heeft een paar goede gesprekken achter de rug.

Hij nam mijn verwijt ter harte, en bezocht een psycholoog, omdat hij een paar nare jaren achter de rug heeft waarin hij zijn vrouw en oudste zoon verloor en alles kwijtraakte wat er samen opgebouwd was aan eindeloze rekeningen. Hij krabbelt overeind, maar de grijze haren en rimpels zijn stille getuigen van wat er aan leed in zijn leven passeerde. En hij durft wel. Zelfs tijdelijk. En daar zit ik dan met mijn goede gedrag te wachten op dat Disney-film stormachtige gevoel van verliefd zijn en de drama en de romantiek onder de volle maan. Op mijn eigen aflevering van Lady en de Vagebond, Belle en het Beest.

Terwijl ik eigenlijk een soort Bridget Jones ben die maar schrijft en schrijft en moppert over gemiste liefdes, en dat allemaal terwijl de rust van een enorm grote liefde midden in de storm van mijn leven gewoon op de stoep staat,
met een bos rozen
en zegt: mi amor, te amo……..

Misschien moet ik maar eens stoppen met denken, stil worden en accepteren dat ik niks van liefde weet………..
En de deur open doen en hem binnen laten.

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.