Van participatie maatschappij naar 1.5 meter maatschappij

Hoewel men beweert dat het maar tijdelijk is wordt er in Nederland blijkbaar hard gewerkt aan een nieuwe vorm van discriminatie: de 1.5 meter maatschappij. Vanuit Mexico en als ex medewerker aan de uitvoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning vind ik daar wat van.

Iedereen moet kunnen meedoen in de Maatschappij

Dat was ooit de slogan van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO), een beetje utopisch want het is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd om mee te doen aan de maatschappij, omdat de maatschappij eisen stelt aan functioneren, inkomen en mobiliteit. Maar toch, de wet is er en wordt uitgevoerd en mensen worden gestimuleerd om over grenzen te stappen, al dan niet met hulp van een persoon, instelling of financiële hulp.

Ik heb vanuit drie perspectieven mee mogen werken aan de WMO, als fractieassistent in Provinciale Staten, als Assistent Projectleider Stedelijke vernieuwing en als projectleider in het Welzijnswerk.

Ik ging van beleidsmaker, tot aanstuurder naar uitvoering. En ik heb de knelpunten gezien, geprobeerd bruggen te bouwen en vooral meegewerkt aan de duidelijkheid van de wet en de vergroting van zelfredzaamheid van mensen.

Nooit had ik in die tijd kunnen denken dat dit alles op losse schroeven zou komen te staan door een onbekend griepvirus met een hoog sterftecijfer onder die mensen die het meest genieten van de WMO.

En nu vanuit Mexico zie ik iets gebeuren waar mijn haren van overeind gaan staan.

Het lange termijn geheugen van veel Nederlanders is slecht

Vanuit de georganiseerde aanpak van COVID-19 in Mexico wat als ontwikkelingsland wel een plan heeft voor een epidemische uitbraak, kijk ik met verbijstering naar de paniekvoetbal van de Nederlandse regeringsleiders.

Het gros van de mensen lijkt te vergeten dat dit kabinet ooit alle bedden en middelen uit de zorg wegbezuinigde, in een soort waan van onkwetsbaarheid. En nu als een haas aan de slag moest om meer bedden te creeren en reguliere ziekenhuis opnames stop te zetten om deze epidemie het hoofd te bieden. En zelfs ouderen, die hoge zorgpremies betalen, in hun laatste levensfase niet meer wil ondersteunen in een waardig einde.

Zijn er gelukkig nog wel mensen die kritisch denken. Maar ze zijn in de minderheid. Het gros applaudisseert elke keer als de Minister President een nietszeggende persconferentie geeft en het RIVM met cijfers husselt en tegenstrijdige aanbevelingen geeft.
Dat valt u misschien niet zo op, u zit in de flow van berichtgevingen, maar mij, op een afstandje wel.

• Je mag niet bij opa en oma op bezoek maar er zijn nog ouderen die werken en de mantelzorgers worstelen met de uitvoering van de ooit opgelegde WMO…..mensen moeten zolang mogelijk zelfstandig thuisblijven!
  • In Mexico werd bij het eerste geval van Coronavirus besmetting iedereen van 60 jaar en ouder, die zwanger was of in een andere risicogroep zat naar huis gestuurd en moest binnen blijven. Boodschappen worden via WhatsApp gedaan en thuisbezorgd.
• Allemaal thuisblijven voorkom besmettingen, maar frisse lucht is gezond, dus gaat Nederland aan de wandel.
  • In Mexico moet je in bijna alle Staten thuisblijven, zoveel mogelijk, en frisse lucht wordt aanbevolen: dagelijks je huis luchten, even de ramen en deuren open.

En zo zijn er nog meer tegenstrijdigheden die duidelijk voortkomen uit het gebrek van een plan van aanpak. En in een land wat aan alle kanten dichtgetimmerd zit met veiligheidsregio’s aanrij tijden en arbo-wetgeving, is er dus geen plan voor een epidemie. Bijzonder wel! En hoe arrogant.

De 1.5 meter maatschappij is het meest discriminerende woord ooit!

Als de 1.5 meter maatschappij wordt ingevoerd dan zullen kleine bedrijven en kleinschalige horeca het niet redden, als je van 10 tafels en net genoeg omzet draait, naar 5 tafels moet, of van “succesvolle voor sociale cohesie zorgende buurtkroeg” naar “statisch aan een tafeltje op afstand zitten drinken gelegenheid” moet overschakelen, kun je beter stoppen met je bedrijf.

Maar ook in de stage en leer-werkplekken, de sociale werkplekken ontstaat een drama. Want leg maar eens uit aan jouw stagiaire zonder dichtbij te komen hoe iets moet. En hoe vertel je een minder opgeleide soms verwarde en worstelende medewerker die toch al zoveel moet overwinnen dat echt contact maken niet meer mogelijk is.

Doven kunnen niet meer liplezen, want er zit een mondkapje tussen en even aanraken om te bemoedigen gaat gehuld in latex. Als het al toegestaan is, want tja….1.5 meter…….

En alle mensen die in een risico groep zitten en nu kunnen werken door de WMO raken hun baan kwijt want die 1.5 meter gaat hen echt niet beschermen, er komen dus (tijdelijk) heel veel arbeidsongeschikten bij.

En dan zijn er nog

• buurthuizen
• gevangenissen
• trainingen voor bedrijfsleven zoals BHV en EHBO, maar ook teambuilding
• functioneringsgesprekken op afstand
• grotere vergaderruimtes
• sportscholen en sportverenigingen (alle F-2tjes op anderhalve meter van elkaar omkleden)
• pretparken (massa-toerisme)

Alles waar afstand juist niet wenselijk is moet nu op 1.5 meter, zonder menselijk contact.

Schoolreisjes, teamuitjes, verjaardagen, bruiloften, concerten, allemaal opgeschort tot dat er een vaccin is. En dan nog maar afwachten of dat vaccin betaalbaar is en ons echt immuun maakt of alleen maar minder vatbaar, zoals de griepprik.

Wereldwijd zet de 1.5 meter maatschappij dat mensenlevens geen waarde hebben

Wereldwijd zegt de 1.5 meter maatschappij tegen de vluchtelingen en de armen: Tuurlijk begrepen we jullie situatie, we doneren jaarlijks geld op nummer 555 en 3FM Serious Request, maar als je geen anderhalve meter afstand kunt bewaren ben je gewoon verloren. Jammer dan.

Want zal het vaccin als het er eindelijk is eerst naar die gebieden gaan? Naar de wijken vol arme mensen en naar vluchtelingenkampen? Ik betwijfel het. Ik betwijfel het ten zeerste, want een vaccin is duur, en de landen met de grootste achterstandwijken hebben vaak geen geld voor massale inentingen. Kijk maar naar New York, waar het meest aantal doden in The Bronx vallen.

Dus is de anderhalve meter maatschappij zo discriminerend als het maar kan, het is een recht van de sterkste en de rijkste. En niet iets wat maatschappelijk gedragen kan worden. En die zwakkere in onze wereldmaatschappij valt daar buiten en is overgeleverd aan het virus en zijn dodelijkheid.

Mocht in een land als Nederland de 1.5 meter maatschappij haalbaar lijken voor veel mensen, wereldwijd is het een discriminatie van de armen. Nu al worstelen armen in de sloppenwijken met opsluiting, bijvoorbeeld in Quezon in Manila waar in de sloppenwijk mensen geen 1.5 meter afstand kunnen houden en sterven van honger door gebrek aan voedselhulp.

In mijn beleving is de 1.5 meter maatschappij een nieuwe vorm van discriminatie, tijdelijk wellicht, maar niemand weet precies hoe tijdelijk, en het zet mensen buiten spel. Over de hele wereld. Het hangt straks als er een vaccin is wellicht ook een prijskaartje aan een mensenleven.

Kan een goed noodplan een 1.5 meter maatschappij voorkomen?

Een georganiseerde aanpak van een epidemie is essentieel voor de indamming van besmettingen maar ook voor een aanpak voor de langere termijn. En hoewel elk plan zo sterk is als de zwakste schakel, dat hebben we wereldwijd wel gezien met mensen (vooral in het rijke Westen) die quarantaine regels end e hashtag StayHome negeerden, is een plan altijd nog beter dan geen plan.

Bijvoorbeeld:

• Hoewel in Nederland sommige voedselbanken nog open zijn, zijn er ook heel veel gesloten, door gebrek aan een noodplan zijn zij afgesneden van voedselhulp.
  • In landen waar wel een noodplan is, is voedsel hulp aan dagloners en seizoenswerkers 1 van de eerste dingen die op gang komen.
• Nederland heeft zorgsectoren overgeslagen in de verspreiding van beschermende kleding. En is veel te laat begonnen met het uitbreiden van het aantal IC bedden.
  • In landen met een plan van aanpak wordt de ziekenhuis capaciteit vanaf dag 1 uitgebreid op basis van de inschattingen van een “worst case-scenario”
    Patienten-stromen worden, indien mogelijk gescheiden, in Mexico betekend dit dat er speciale COVID-19 ziekenhuizen zijn, per regio, met een dedicated team en een back-up team, just in case.
    Op deze manier blijft de reguliere gezondheidszorg gewoon doorgaan.
• De manier van telling is anders dan wanneer er geen plan van aanpak is, er is een andere matrix voor meten van waarden, voor testen, voor behandelen. En de rapportages verschillen. Omdat sommige landen chronisch zieken op voorhand in kaart hebben gebracht en maandelijks monitoren kunnen ze een veel zuivere berekening maken van sterftecijfer en accuraat rapporteren over de reden waarom mensen sterven aan COVID. iets wat in Nederland niet mogelijk is door de wet op privacy en persoonsgegevens.
• Er is een betere samenwerking met de WHO en de lokale gezondheidsdienst wekt nauw samen met de WHO, waarbij in Nederland voorhal het RIVM leidend lijkt is bij een noodplan de WHO mede betrokken bij de advisering en de uitvoering.
• Er is een duidelijk plan wat fase voor fase wordt uitgerold. En wat prioriteit geeft aan brandhaarden. Die brandhaarden worden door dagelijkse communicatie en meting al heel vroeg gesignaleerd en zo kan men daar op inspelen.

Ik mopper veel op de trage uitvoering van sommige regels en de willekeurigheid van invoering en uitvoering.

Ik kijk natuurlijk niet naar alle landen met een noodplan, maar ik zie in Mexico wel de effectiviteit er van, scholen gingen hier in een heel vroeg stadium al dicht waarmee 40% van de mobiliteit van Mexico werd stilgelegd. In fase 1 van een epidemie is dat een belangrijke stap in het ombuigen van de curve. En zoals ik al schreef: alle mensen van 60 jaar en ouder, zwangeren en andere risico groepen gingen subiet naar huis op dag 1 van de eerste besmetting en het wereldwijde nieuws van de dodelijkheid van dit virus.

En hoewel het Mexicaanse volk gewend is om te gehoorzamen, dat wordt hier in Mexico met de paplepel op school naar binnen geschoven en de vaderlandsliefde hoog is, zijn ook hier mensen die de zwakke schakel zijn, maar ze worden, onder de emotionele druk van : Liefde voor het vaderland en “liefde voor familie blijf thuis”- campagnes, een steeds kleinere groep. Net als in alle landen van de wereld duurt het even voor alle neuzen dezelfde kant op staan.

En ik mopper veel over de wispelturige uitvoering en trage invoering van regels uit CDMX, maar uiteindelijk gebeurd het wel en lijkt het tot nog toe effectief.

Een andere zwakke schakel in Mexico is dat het een land is met 32 federale staten de uitvoering per staat erg verschilt. Woon je in een staat met een niet zo vooruitstrevende gouverneur, dan is het plan van aanpak heel anders dan als je in een staat woont met een vooruitstrevende en open gouverneur. Daar wordt in Mexico momenteel kritisch naar gekeken als verbeterpunt voor de uitvoering van het noodplan.

Voorkomt een noodplan een anderhalve meeter maatschappij? Ik weet het niet, tot zover voorkomt het wel een enorme influx van zieken en een grootschalige uitbraak. Hoewel we in Mexico pas half mei en misschien wel later (sommige wetenschappers beweren half augustus) op de piek zitten. Men gelooft ook stiekem nog dat fase 3 niet zo erg zal zijn als ingeschat en dat alle voorbereidingen niet nodig zijn geweest.

Krijgt Mexico ook een anderhalve meter maatschappij?

Dat blijft een beetje koffiedik kijken. Ik weet wel dat in Mexico altijd hand sanitizer beschikbaar is in restaurants en toiletten, zelfs lang voordat de wereld ooit hoorde van COVID-19, dus ze zijn hier veel bewuster als het gaat om bacteriële verspreiding. waarschijnlijk is dat terug te leiden naar de tijd van de Mexicaanse griep die hier ooit uitbrak. Het plan van aanpak voor een epidemie stamt ook uit die tijd en wordt jaarlijks bijgewerkt.

Ze lijken te leren van het verleden. Maar ik ben te kort in dit land om daar iets zinnigs over te zeggen. Kijkend naar de structuur van de samenleving hier denk ik niet dat een 1.5 meter maatschappij hier haalbaar is, zeker niet in de grote steden. Dus ik denk het niet.

De Mexicaanse economie is voor een groot percentage afhankelijk van toerisme.

De instroom van mensen uit andere landen blijft een risico voor de gezondheidszorg in een land, ook buiten tijden van een pandemie. En toerisme is dus een zorgpunt terwijl het ook een noodzaak is voor werkgelegenheid en economische groei en ontwikkeling.

Ik denk dat Mexico inzet op het indammen en wellicht wel uitroeien van het virus. En dan met sanitaire maatregelen in de toeristische sector en bij grensposten een nieuwe uitbraak wil voorkomen. Maar dat is mijn gedachte, dat baseer ik niet op geluiden vanuit de overheid. En wellicht hopen ze ook op een vaccin, en komt er de mogelijkheid je te laten inenten. Of er ook een programma komt? Geen idee, met een momenteel lopende mazelen uitbraak in 1 van de voorsteden van Mexico stad denk ik niet dat dit een programma wordt wat je kunt vergelijke met Nederland.

Ik denk niet dat er een1.5 meter maatschappij komt in Mexico. Dit land is te fysiek ingesteld om zoiets te handhaven. Dit is het land van handen schudden, omarmen en samen, van schouderkloppen, berenhuggen en over de bol aaien. En ze zijn ook nog eens vreselijk eigenwijs!

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jij dit kunt lezen.

Je kunt betalen met creditcard, paypal of via bankoverschrijving.