ervaring staaroperatie
Dagboek

Staaroperatie in Mexico, mijn ervaring

staaroperatie hoe voelt dat

Nou, hoewel het allemaal meeviel ben ik wel blij dat het achter de rug is. En hoewel het allemaal goed gelukt lijkt te zijn, merk je pas na de operatie de B-kant van zo’n plastic lens.

  • Hij focust niet, zoals je eigen lens doet,
  • en vooral in het begin heeft je oog tijd nodig om dingen te herkennen,
  • bij bepaald zonlicht en de stand van je hoofd zie je licht reflecteren op de rand van de lens, daar schrok ik eerst van.
  • Ik zie mijn eeuwig aanwezige floaters veel meer dan ik ooit zag.
  • En mijn ogen zijn erg lichtgevoelig, ik draag, zelfs met bewolkt weer vaak een zonnebril.

Maar dat zijn kleine dingetjes in vergelijk met steeds slechte wordend zicht door staat natuurlijk. Feitelijk heb je geen keuze. Dus ja, als ik weer voor zo’n keuze zou staan zou ik het wel weer doen. Maar ik zou, net als bij mijn rechteroog, nog zenuwachtiger zijn. Hoewel je nu weet wat er gaat gebeuren, ben ik door het lezen van alle info op het internet ook bewuster van wat er KAN gebeuren. En dat maakt dat ik heel erg met mijn ogen ‘bezig ben’. Alsof ik me veel bewuster ben van mijn ogen. Ze zijn ook erg droog en daardoor meer aanwezig, maar je kent het wel: je hebt vingers, dat weet je, maar als je een snee in je vingers hebt dan weet je veel meer dat je vingers hebt dan wanneer je gewoon vingers zijn. Zo ook met dit.

Ik denk dat ik een wisselende ervaring heb omdat geen enkel oog hetzelfde is, zelfs mijn beide ogen verschillen

Ik heb, vlak na de operatie van mijn rechteroog een video opgenomen waarin ik vertel hoe ik me voel. Ik ben gruwelijk duf in die video van het kalmeringsmiddel en heb duidelijk problemen met concentreren, maar later gaat het al beter. En dan vertel ik nog een keer na 24 en na 48 uur hoe het eruit ziet, je kunt in de video goed zien hoe snel je herstelt van zo’n ingreep.

Nog een paar dingen om rekening mee te houden als je een staaroperatie krijgt of hebt gehad:

  • je oogwit kan bebloed zijn, van binnen, door de injectie
  • je krijgt als je een injectie in je ooglid hebt gehad vaak een blauw oog
  • je kunt droge ogen ontwikkelen en dan is het fijn om kunstmatige traanvocht te gebruiken
  • bij mij hielp paracetamol minder goed tegen napijn dan naproxen
  • floaters, van die drijvende dingetjes in je oog kunnen toenemen of je ziet ze beter omdat de staar weg is.
  • de eerste paar dagen zie je lichtkransen om lampen en lichtstrepen, maar dat trekt weg
  • het duurt echt wel 2 weken voordat je oog weer ‘normaal’ voelt ondanks de druppels.
  • hoe je je voelt en hoe goed je kunt zien verschilt soms per dag
  • ik had een dominant oog en een zwak oog, ik zie soms dubbel daardoor, dat trekt ook weg

Dat waren een paar dingen die de arts niet vertelde en die mij opvielen en soms verontrusten, zeker dat er dagen zijn dat je minder scherp lijkt te zien. je oog moet toch herstellen, en als je zoals ik binnen een maand beide ogen hebt laten opereren dan heb je dus twee herstellende ogen die ook weer moeten leren samenwerken.

Mijn ervaring 2 weken na de operatie, een blije video!

Uiteindelijk komt het allemaal goed, het is wonderlijk hoe sterk zo’n kwetsbaar lichaamsdeel eigenlijk is

Het komt allemaal goed, inmiddels heb ik een +1.00 leesbril maar die zet ik vaker af dan op. En zoals ik al zei: ik ben me een stuk bewuster van mijn ogen dan voor de operatie. Ook door de verhalen van de arts over wat er allemaal mis is in ogen van Westerse mensen. Deze dokter vond het geweldig om een Nederlandse vrouw te opereren en trok zijn hele kennisarchief naar buiten over oogafwijkingen typisch voor mensen uit Europa. En dat maakte dat ik een beetje in een zorgwekkende houding schoot en nu bij elk dingetje denk…o jee….de dokter zei…..

Voor de prijs hoefde ik deze operatie niet te laten, het is zoveel goedkoper dan in Nederland dat ik daar in ieder geval ook heel blij mee ben. Ook al sloeg het een gat in mijn budget.

 

Pagina's: 1 2 3

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.