Dagboek,  Wonen in Mexico

Ik woon 4 jaar in Mexico, hoe bevalt dat?

Inmiddels woon ik al weer 4 jaar in Mexico, nu ja, wonen, ik reis er rond. En soms blijf ik iets langer. Zoals nu in La Paz, waar ik alweer ruim een jaar woon.

Als je denkt Mexico, denk je kleurrijk, taco’s en tequila gok ik. Als je woont in Mexico vervang je dat als snel voor beton, taco’s en bier. Want dat is het dagelijks leven. En hoewel die taco er wel is, is hij wezenlijk anders dan wat in Mexicaanse Restaurants in Nederland geserveerd wordt of Knorr Wereldmaaltijden aanbiedt.
De knapperige taco schelp waar je dan van alles tussen doet in Nederland kun je niet vinden in Mexico. Er is een platte variant, de Tostada, maar die eten ze hier meestal met Ceviche, een gerecht met garnalen en/of rauwe vis.

De Taco in Mexico is een zachte (mais)tortilla (vergelijkbaar met een kleine Nederlandse wrap) waarop wat vlees ligt en dat garneer je zelf af met dat wat het restaurant op tafel zet als garnering.
De tortilla krijg je trouwens bij elk gerecht, of je nu soep eet of een kipschnitzel met friet, geen maaltijd zonder tortillas.

Ik vond het eten in Mexico best wat teleurstellend, omdat ik de Nederlandse interpretatie van Mexico in mijn hoofd had. Dat vooroordeel had ik op wel meer vlakken.
Ik sprak onlangs met een Mexicaan die mij vertelde dat het eten in West en Noord Mexico niet zo bijzonder is, maar dat in het midden, zuiden en oosten van Mexico er veel meer culinaire hoogstandjes uit de keuken rollen. En dat klopt. Ik herinner me van de motortocht de heerlijkste stoofgerechten bij eethuisjes die comida casera serveerden, waar dan grote aardewerken potten op gloeiend houtskool stonden te dampen met de heerlijkste stoofgerechten. Je mocht dan voor een peso of 70 zelf opscheppen en kreeg daar rijst bij en…..verse huisgemaakte tortillas!

 

Mexico versus de Filipijnen

Mexico lijkt in veel opzichten op de Filipijnen, het land wat hiervoor voor bijna 4 jaar mijn thuis is geweest. Dus mijn cultuurschok van daar naar hier was niet zo groot. Maar dat is aan de opervlakte, in detail zijn Mexico en de Filipijnen niet te vergelijken, wat hen samenbindt is de Spaanse overheersing die zoveel gewoontes, en cultuur en zelfs gebouwen heeft achtergelaten. En daar houdt het vergelijk wel op. Tenzij je de hoeveelheden bier meeneemt in je vergelijk, want in beide landen drinkt men bier als water.

De Mexicaan is veel meer op zichzelf dan de Filipino en het aantal beschamende vragen is ook flink afgenomen sinds ik hier woon. Mensen zijn vriendelijk en belangstellend, maar hebben niet die ongeremde nieuwsgierigheid van de Filipinos. De Mexicaanse bevolking lijkt ook een sterkere werkfocus en ethos te hebben. Ze lopen hier meer in een gareel, daar waar de Filipino nog heerlijk kon lanterfanten.

 

Maar heb je het nu naar je zin in Mexico?

Ik haalde kortgeleden mijn vaste verblijfsvergunning op bij INM, dat was best een beetje een trots gevoel. Vreemd, want meestal ben ik niet zo emotioneel rondom een visum ofzo. Ik las in de brief dat afgezien van stemrecht, dienstplicht en een paspoort ik nu dezelfde rechten heb als een Mexicaans staatsburger.
De komende jaren hoef ik me niet meer druk te maken over visa regelingen. En dat is fijn, dat was ook 1 van de redenen om naar dit land te komen. Het gemak waarmee je hier een verblijfsvergunning kunt krijgen. (lees ook: Aanvragen van een Tijdelijke verblijfsvergunning voor Mexico

Mexico biedt mij de ruimte en de kansen om een leven te leiden zoals ik dat prettig vind en dat is 1 van de redenen waarom het vor mij in Mexico nog steeds prettig is. Ik zie echt wel de negatieve kanten van wonen in dit land daar heb ik ook meerdere keren over geschreven (lees ook: Emigreren naar Mexico zonder roze bril)

Maar er zijn veel meer voordelen voor mij dan nadelen.

Toch maak ik me best wel zorgen over de snelle digitalisering van de overheid en banken hier, iets waar ik niet zo’n groot voorstander van ben. Om allerlei redenen waar ik je hier niet mee zal vermoeien.

 

Goed weten wat je zoekt en wilt vinden

Ik denk dat als je een land kiest, je goed moet weten wat jij nodig hebt om gelukkig te worden in dat land en wat je hoopt te vinden. Althans dat ik wat ik mijn klanten altijd adviseer. Jij kunt wel iets willen, maar kan en mag dat ook in het land, de stad of streek waar jij dat wilt?

Als je een helder beeld hebt van wat je nodig hebt om in die tweede kans in je leven gelukkig te worden is het makkelijker om een goede locatie en een goed land te kiezen. (Lees ook: Maak jouw unieke Emigratie Profiel)

Voor mij is dat lijstje over de jaren iets verandert. Je wordt wat ouder, leert van je reizen en dus pas je het aan.
Inmiddels is dat verlangen om op het strand te wonen wel minder belangrijk. En is de aanwezigheid van voorzieningen wat belangrijker geworden. Het is nog steeds mijn wens om in een warm land te wonen, en ook daarin voorziet Mexico, niet op de plek waar ik nu woon, want het is hier in de winter veel te koud naar mijn zin. Maar daarom reis ik straks ook weer verder, en zoek ik wel die warme hoek van het land op waar het het hele jaar constant warm is.

Mexico vinkt nog steeds de meeste punten op mijn geluks-lijstje af. Dus na 4 jaar kan ik zeggen dat ik nog wel even wil blijven. In ieder geval biedt Mexico een prima uitvalsbasis voor een reis door de USA of Midden Amerika.
En de wetenschap dat die vrijheid er is, en het gemak van een vaste verblijfsvergunning, dat ik dus zonder “gedoe” nu terug kan keren naar Mexico maakt mij nog steeds tot een tevreden persoon in dit land.

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.