San Fransisco de Campeche, Campeche

Tijd om Merida en zijn prachtige omgeving achter ons te laten. En door te reizen. Onze reis van Cancun naar La Paz is grofweg opgedeeld in drie etappes. Na elke etappe kunnen we herbezinnen over hoe het gaat, of en wat we willen veranderen en hoe het verloopt.

We zijn wel een beetje erg gestructureerd. De gedeelde agenda staat vol met reisdoelen, restaurant ideeën en dagtochtjes. Uit ervaring van de motortocht in de Filipijnen weten we dat als we dat niet doen, we de helft misschien wel missen. Daarbij is ook wat Google laat zien soms heel erg selectief en gebaseerd op je laatste interesses en locatie.

Vandaar de gestructureerde voorbereiding. Toch laat het genoeg ruimte voor flexibiliteit en impulsiviteit.

Van Merida naar Campeche is geen lange tocht, ook als je zoals wij n iet over de snelweg rijden. We kunnen rustig aan doen, een hapje eten onderweg en genieten van het landschap. We verlaten wel “bekend” gebied zeg maar. We gaan nu echt op pad. Yucatan was toch al wel redelijk bekend terrein vanwege alle oefenritten. En hoewel we in onze week in Merida een heel nieuw stuk hebben uitgeplozen, voelt het alsof we nu echt weggaan, een nieuwe staatsgrens over, en naar een stad waar we nog nooit geweest zijn. (lees ook: De vertrekdag en Merida )

De staatsgrens over en we rijden zo een ander landschap binnen

Het landschap verandert drastisch op het moment dat we de grens tussen Yucatan en Campeche over rijden. Meer bos, meer heuvels en een heel ander wegdek. Campeche is, hoewel er veel houtbouw is, niet zo’n rijke staat als Quintana Roo en Yucatan. En dat toont vrijwel direct.

Ik denk dat ik op mijn hele toch dwars door Mexico, van Cancun naar La Paz, vooral onder d eindruk was van de diversiteit tussen de verschillende staten. Alsof je door allerlei verschillende landen reed.

Voor Campeche hebben we 4 dagen uitgetrokken. En we blijven vooral in de stad. De stad is een verrassing van vrolijke gekleurde straten, prachtige monumentale gevels en een gezellig centrum met voor ons geheel nieuw: de cultuur van echt op straat eten in op buiten terrassen. Leuk!

Straatmuzikanten, de prachtige kerk, het regeringsgebouw wat deels museum is, de oude stadsmuur. Ik vind het geweldig.

Maar ook het bruisende centrum van Campeche zelf, buiten het historische centrum is leuk. Een public market met kleine restaurantjes, alle kleine winkeltjes en het chaotische verkeer eromheen, het heeft een sfeer en charme die ik nog niet eerder heb gezien in Mexico. En het benadrukt wederom dat als je in toeristengebieden woont, je een heel ander Mexico ziet.

In Campeche hangen we de toerist uit

In Campeche hebben ze elke dag een spektakel op de boulevard met een klank en lichtspel met fonteinen, de toegang is gratis en het is, hoewel een vreselijk tuttig uitje een leuke ervaring om bij te wonen. Het liedje waarop al die fonteinen dan “Dansen” werkt een beetje op mijn lachspieren, Campeche is volgens de zangers wel heel geweldig. Het toont maar weer hoe patriottisch de Mexicanen zijn en hoeveel ze houden van hun stad en staat.

Wil jij onze route rijden in Mexico, je kunt de GPX files hier (klik) downloaden

FotoTijd!!

Campeche is vreselijk fotogeniek. Echt elk straatje heeft een WOW-factor, vooral als je van koloniale Spaanse architectuur houdt. Maar ook die huizen die je in mag, en de stijlkamers die je kunt bezoeken in de historische binnenstad zijn prachtig.

Het heerlijke eten, leuk aanbod van restaurants, flaneren over de boulevard met uitzicht op de Golf van Mexico, ik denk dat ik wel een beetje verliefd werd op de stad.

Ik heb de mooiste fotos voor jou hieronder geplaatst, als je op de foto klikt wordt hij groter en kun je hem beter bekijken.