Filipijnen

Watervoorziening en drinkwater in de Filipijnen

In Nederland draaien we gewoon de kraan open en hupla! Je kunt douchen of hebt een koel glas drinkwater. En we denken al niet eens meer na bij hget doorspoelen van het toilet. Dat is in de Filipijnen wel anders. 

Nooit eerder was ik me zo bewust van mijn watergebruik als toen ik in het Klifhuis woonde. in 2018-2019 op het eiland Siquijor. Het huis lag in een gebied waar water heel schaars was. De prive geslagen bron die het hele dorp van water moest voorzien lag grote delen van het jaar droog en dan was het gezamenlijk wachten op regen.

Zo’n bron vult op met regenwater wat de bergen afstroomt en als het niet regent?

In mijn huis ving ik regenwater op via een vernuftig systeem om mijn grote watertanks boven en onder de grond te vullen. Maar op is op, en als ik op de tanks klopte hoorde ik dat ze bijna leeg waren.

Als je in de Filipijnen in een resort of hotel slaapt zul je weinig merken van het watertekort. Want toerisme gaat voor. Veel hotels bieden een zwembad en een regendouche en daar lijkt altijd water voor te zijn.

Hoewel in de Filipijnen sinds 2015 gebruik maakte van wat zijn noemen. “Improved sanitation, waarin 78% van het stedelijke gebied en aanliggende dorpen een waterput heeft of is aangesloten op het waternet en 71% van de dorpen in het landelijk gebeid een sanitaire voorziening heeft bijvoorbeeld in de vorm van een dorpstoilet en douche. zijn er toch zo’n zo’n 27 miljoen mensen die geen schoon drinkwater of stromend water tot hun beschikking hebben.

Casaroro falls

Het waterbeleid is opgedeeld in niveau’s

Buiten Manilla hebben de meeste dorpen niveai 1, een handpomp. Soms 1 voor het hele dorp, soms per wijk of stadsdeel of per straat. Je ziet dan ook in dorpen vaak hele families in de vroege ochtend zichzelf wassen bij de pomp. Soms staat die pomp langs de weg, zodag hij makkelijk bereikbaar is, als je dan langsrijdt met de bius of auto zie je de wasbeurten zonder enige gene voro gebrek aan privacy.

In sommige gebieden zijn met hulp van fondsen van de Bank van Azie en goede doelen organisaties  electrische pompen geplaatst. En is er een waterleiding naar het gezamenlijke badhuis (een soort bassin met water om te wassen en de kleding te wassen, of een gebouwtje met een paar toiletten en een douche waar mensen dan de sleutel van bezitten.

Zo’n pomp heeft vaak een capaciteit van 4-6 gezinnen, en dat betekend in de Filipijnen met de enorme geboortegolven zoveel als 20-30 personen.  Niveau 2.

traditional water jar, siquijor, ancestral house
Tradtionele waterkruik in een keuken

Stromend water is in de Filipijnen niet in ieder huis vanzelfsprekend

En dan is er niveau 3 watervoorziening, een waternet systeem waarbij stromend water aangeboden wordt in de huizen. en die capaciteit is geraamd op 120 liter per persoon. En in sommige gebieden gaan daar de cijfers de mist in.

In het gebied waar ik woonde was er een niveau 2 watervoorziening. Een elektrische pomp op een put ergens hoog in de bergen.  Een cadeau van de blanken in dat gebied aan het dorp. Er zijn 6 huizen aangesloten op dat waterpunt. Mijn huis is daar 1 van, maar mijn aansluiting staat dicht, want ik heb opslagtanks voor regenwater.

De dorpelingen zijn slim, en hebben zich de pomp inmiddels toegeëigend, en de blanken die de voorziening hebben gemaakt en aangeboden zijn allang niet meer degene die inspraak hebben in het gebruik ervan. Integendeel. De uitlaten van de blanken worden zonder schroom dichtgedraaid, zodat het dorp meer water heeft. En er is een 7de aansluiting gemaakt op het blinde eind van het uitlaatpunt.  En  die is niet aangesloten op een huis, dat is een open tappunt en daar tapt iedereen uit de omgeving zijn vaten en emmers vol voor water in zijn huis. En daarom is de bron leeg. De capaciteit van 6 huishoudens wordt wel 10x per dag overschreden.

Niemand klaagt dus bij de barangay chief dat er niet genoeg water is, want er is zat, maar niet voor de mensen die aangesloten zijn op de put. En al helemaal niet voor mij want als ik mijn inlaat openzet krijg ik slaande ruzie met machetes in de hand van de dorpelingen om te eisen dat ik hem weer dicht draai. Want men denkt dat ik voldoende in mijn opslagtanken heb. Ook al bezweer ik ze dat ze bijna leeg zijn. En daarom smeekte ik in die tijd in sommige maanden op zware regenval. F*ck de modder en de landverschuivingen, ik heb water nodig!

poverty in the Philippines

Ik had nooit verwacht dat ik zover terug zou stappen op de ladder van beschaving

Ik heb me uitgebreid voorbereid op mijn vertrek naar de Filipijnen, maar over de watervoorziening zag ik nooit informatie. Al die Amerikanen die videos uploaden lijken genoeg water te hebben en ze wonen bijna allemaal in de stad. Maar zelfs toen ik in die stad woonde (Dumaguette) werd het water om de dag afgesneden omdat er waterschaarste is.

Op de 1 of andere manier denken wij Europeanen bij waterschaarste altijd aan Afrika en nooit veel verder dan dat.

Er zijn gebieden die relatief nat zijn zoals Samar, waar water in overvloed is, maar er zijn ook gebieden, waar veel toerisme is en vele grote steden, waar water steeds schaarser word en rantsoenering wordt toegepast.

water supply, Philippines, water system, households, fresh water, drinking water, well water, water districts,

Drinkwater in de Filipijnen

In de Filipijnen is water niet schoon, ook al beweerd het waternet van wel. Er sterven in de Filipijnen dagelijks mensen die ziek zijn geworden van drinkwater, vooral kinderen. Difterie, dysenterie, het is daar niet ongebruikelijk.

De Filippijn drinkt het water uit de watervoorzieningen en is te arm om schoon drinkwater te kopen (of te zuinig) en soms worden hele dorpen ziek omdat de bron vervuuild is, omdat er een dood beest in ligt, of iemand te dicht bij de bron zijn behoefte doet. Ik zag ooit het halve dorp met ernstige dyfterie in het ziekenhuis liggen, vooral kinderen, ernstig uitgedroogd en in de meest onhygienische omstandigheden denkbaar. Gewoon omdat de diarree explosie even niet te behappen was voor het kleine streekziekenhuis. De oorzaak was een boer die zijn behoefte bij de beek deed die de bron voedde.

Dit is natuurlijk een heel ander beeld dan de prachtige stranden en wuivende palmen die Google ons laat zien over de Filipijnen, maar het is wel de harde waarheid van leven in een land wat nog in ontwikkeling is en waar de bevolking zo arm is.

Traveling Samaar and Leyte where to go

De handpomp is de meest voorkomende watervoorziening

Het niveau 1 watersysteem, de handpomp, is het meest voorkomend. De elektrische pompen zijn duur in onderhoud en aangezien ook de stroom voorziening kwetsbaar is en op sommige plaatsen stroom regelmatig uitvalt, is een handpomp het vaak de beste oplossing voor de arme wijken en bevolking op het platteland. Er zijn projecten met zonne-energie, maar die zakken vrij snel in de benen als ook dan de pomp vastloopt en stuk gaat. Ik ben in dorpen geweest in Samar en Leyte, waar de elektrische pomp naast de handpomp stond en het hele dorp bezwoer mij dat die handpomp veel beter was.

Siquijor Island healing

Waterschaarste ontstaat, dat is niet een ding wat continue is, dat groeit.

Het is in veel gebieden niet goed bekent waar alle ondergrondse waterreservoirs zich bevinden. Veel gebieden in de Filipijnen zijn onbegaanbaar en de bergen zijn hoog en de jungle dik, dus zoeken naar water-verzamelpunten is een heel dure en lastige operatie, laat staan het water wat je dan vindt uit de grond krijgen en bij de bewoners. Maar er wordt actief gezicht naar waterbekkens  om zo in meer water te voorzien.

In sommige provincies van de Filipijnen zijn stuwdammen die voorzien in water, maar dat is lang niet overal en ook niet altijd toereikend in de droge tijden.

En dan zijn er blanken die grond kopen, en een bron op hun land ontdekken, en opeens is het “hun” bron en “hun” water. En dan willen ze soms het dorp wel aansluiten maar dan laten ze dorpelingen betalen voor de aanleg van het systeem en de waterafname. Soms lopen dit soort argumenten zo hoog op dat er doden vallen, omdat de frustratie bij de lokale bevolking over schoon water zo erg is, en zij zich de toegang ontnomen zien tot 1 van de meest kostbare dingen op aarde.

En hoewel ik me soms schaamde voor die blanke die dat deed, verplaatsende schaamte, worstelde ik ook op veel dagen ook met angst en irritatie omdat ik zonder water kwam te zitten. Je gaat zo bewust om met water opeens, je telt het aantal keren dat je het toilet doorspoelt, je doucht met een emmer en een kopje om water te besparen. (Bucket-showers zijn heel gebruikelijk in de Filipijnen) Dus er was, hoe tegenstrijdig ook, ook wel een stiekem begrip voor deze blanke “hebberigheid”. Vooral ook omdat in mijn geval de dorpelingen me afsneden van het water waar ik “recht” op had.

huis, huren, kopen, filipijnen,

Toerisme en water in de Filipijnen

Zoals in zoveel landen die mede afhankelijk zijn van toerisme voor hun economische groei, heeft ook de Filipijnen een regel dat toerisme voor gaat in voorzieningen. Daar waar de lokale bevolking soms uren zonder stroom of water zit om de piekuren in de hotels op te vangen heeft de toerist geen flauwe notie van het tekort wat hij creëert. En dat is alleen voor het douchen en het gebruik van de airco.

Maar er is ook nog de eindeloze was, de volle zwembaden en de bergen afval en enorme vraag naar vers voedsel wat een zware druk legt op de lokale bevolking. Aan de ene kant creëert toerisme banen en zo wordt het ook gepromoot, maar aan de andere kant creëert het ook tekorten. En hoewel de planners en de mensen van de vergunningen er wel op letten, is er altijd de tweespalt tussen de belasting op de omgeving of het gat in de economie wat gedicht moet. En vaak wint geld het.

Boracay Beach

Hier moet je rekening mee houden als je in de Filipijnen gaat wonen

In mijn herinneringen ging ik vaak terug naar Nederland, naar lange warme douches, een bad vol schuimend geurend water. Lekker vers drinkwater uit de kraan in plaats van het smakeloze purified water. En altijd de toilet doorspoelen zonder na te denken.

Ik herinner me dat ik op het terras van mijn huis stond, uitkijkend over de Bohol zee en dat ik zocht naar regenwolken. Naar de regen die ik soms zo kon verfoeien vanwege de overlast op de onverharde wegen rondom mijn huis. Regen die soms weken op zich liet wachten terwijl achter mij de dorpelingen het laatste water uit de put haalden.

Als jij naar de Filipijnen emigreert hou dan rekening met het feit dat je

  • drinkwater moet kopen in barrels van 20 liter, wat in veel gebieden aan huis bezorgd wordt op bestelling
  • te kampen kunt krijgen met een waterrantsoenering van het waternet
  • als je niet aangesloten bent op een watervoorziening je naar de pomp moet voor water of een waterauto moet bestellen en water moet laten bezorgen en dan opslag moet hebben voor dat water
  • als je wel aangesloten bent op het waternet het niet fout is om opslagtanks voor water bij je huis te hebben zodat in tijden van schaarste je toch water hebt
  • je altijd een pomp nodig hebt om waterdruk te creëren voor bijvoorbeeld de douche of het doorspoelen van het toilet
  • je voor je zwarte water (afvoer van toilet douche en keuken)  aangesloten bent op een septic tank
  • wateropslag in de Filipijnen zowel boven- als ondergronds kan zijn afhankelijk van je locatie en beschikbaarheid van water
  • als je watertanks naast je huis hebt je gebruik maakt van een vlotter zodat je pomp automatisch afslaat als je tank vol is anders moet je dat met de hand doen
  • als je water opslag hoger zet dan je huis, je natuurlijke druk creëert voor bijvoorbeeld kraanwater in de keuken, maar dat dit vaak niet genoeg is druk is om te douchen

Als je in landen als de Filipijnen woont in de landelijke gebieden word je je meer bewust van dit soort problemen dan je in Nederland ooit was, en woon je in een grote stad zul je er weinig van merken, omdat jouw gebouw wellicht genoeg wateropslag heeft, of jouw wijk. Maar als je de stad uitrijdt kom je het echte leven in de Filipijnen tegen en dat is toch net even anders.

Heb jij vragen over emigratie naar de Filipijnen of het dagelijks leven in de Filipijnen, neem dan contact met mij op voor een persoonlijk gesprek, dat gesprek kun je hier inplannen (klik) . Je mag je vraag ook stellen in de reactie mogelijkheden. Ik reageer altijd terug, maar dat kan soms even duren door het tijdsverschil en/of omdat ik reis.

Emigratieplannen? Koop de Handleiding voor Emigratie

 

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jij dit kunt lezen.

Je kunt betalen met creditcard, paypal of via bankoverschrijving.

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.