De cultuurschok na emigratie

Iedereen die naar een andere cultuur verhuisd, of het nu voor vakantie is of voor emigratie kan er mee te maken krijgen: een cultuurschok. Vooral als het contrast tussen jouw omstandiheden in Nederland in in je neiuwe gastland groot zijn.

Meestal blijkt een cultuurschok als je een cultureel misverstand hebt, opeens voel je je niet meer zo lekker in je vel op je nieuwe bestemming.

Als je op vakantie bent of nog maar vers aangekomenb ent op je nieuwe bestemming zit je vaak nog in de eerste fase van emoties. De zogenaamde honeymoon fase. Je bent vol energie, enthousiast over je verhuizing en je nieuwe omgeving. Je voelt niks van die zogenaamde cultuurschok en je praat enthousiast met familie en vrienden ’thuis’ over al je nieuwe ontdekkingen. Alles lijkt rooskleurig en positief en je vraagt ej af waar artikelen zoals dit over gaan, want hoezo somber en ontheemd?

Wat zijn de symptomen van een cultuurshock?

Hoe voelt dat eigenlijk? Een cultuurschok? Hoe weet je of je er 1 hebt? Nou geloof me, iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken, het hangt een beetje van jou en je karakter af hoe je er mee omgaat en wat je nu precies ervaart aan gevoelens. Maar over het algemeen klagen mensen over

• Somberheid die zich uitstrekt over de hele dag
• een gevoel van eenzaamheid, van ontheemd voelen, alsof je je identiteit kwijt bent
• Heimwee en melancholie
• Gevoel verdwaald te zij, je verloren voelen
• Stemmingsschommelingen
• Gevoel kwetsbaar te zijn, je ziet overal mensen die je willen benadelen
• Irritaties en overal pijntjes en vage klachten
• Erg bezig zijn met gezondheid en hygiene
• Slaapproblemen of juist teveel slapen
• Licht ontvlambaar en gefrustreerd

Door al deze emoties en gevoelens brokkelt je zelfvertrouwen af en trek je je meer en meer terug in je eigen veilig wereldje.

Maar ik vind alles prachtig en leuk ik heb echt geen cultuurschok hoor!

Het kan lijken dat je er heel makkelijk doorheen loopt dat hele aanpassingsproces, maar er komt een dag, een moment, op je werk, als je uitgaat of gewoon in de supermarkt op de hoek dat je een cultureel misverstand hebt. Frustratie, onmacht en ook woede komen dan boven en dat is het moment dat je gaat verlangen naar het vertrouwde leven thuis. Je gaat vergelijken. En daar begint de cultuurschok. En al die kleine verschillen die je steeds meer en meer gaan opvallen die gaan irriteren.

Het kan ook zijn dat je de honeymoon fase overslaat, omdat je van het rijke Nederland zo een ontwikkelingsland instapt en midden in de armoede en de viezigheid staat. Dan knalt die cultuurschok er meteen in. Want dan is niks geweldig en leuk, dan is alles ander. Maar meestal gaat het in fases, in stappen. En is het culturele misverstand wat de frustratie opwekt die een negatieve tendens op gang brengt. Je kunt je eenzaam gaan voelen en verloren, melancholische buien hebben en herinneringen van thuis ophalen. En het lijtk alsof je daar niet meer uitkomt uit dat gevoel.

Maar hoewel dit weken kan duren, en soms zelfs maanden, kom je er echt een keer bovenop.

Hoe kom je uit die fase van het gevoel van afwijzing en niet aansluiten?

Probeer je niet af te sluiten in je eigen veilige bubbeltje, hoewel dat soms heel lekker kan zijn voor een paar dagen, is het wel verstandig dat je open blijft staan voor die nieuwe cultuur. Probeer neit te oordelen als je in situaties komt waar je in dreigt vast te lopen. Want jouw oordeel zal je negatieve ervaringen alleen maar versterken.

Als je echt wilt integreren in je nieuwe cultuur moet je niet meer vergelijken met hoe dingen thuis gingen, maar accepteren dat het hier anders gaat. accepteer de verschillen en geef het heimwee gevoel geen kans zich in je leven te nestelen. Vraag je in plaats van te veroordelen af waarom de mensen dingen doen zoals ze ze doen. Verdiep je in de cultuur en de gewoontes van je nieuwe thuisland.

En laat je verwachtingen los. Verwachtingen maken het lastig voor jou en voor je omgeving, want met te hoge verwachtingen word je altijd teleurgesteld. Praat met mensen, probeer contact te maken met de lokale bevolking om zo meer begrip te krijgen voor hun manier van doen en hun cultuur beter te begrijpen.

Als je dit doet belandt je eigenlijk vanzelf in fase 3, de aanpassing

Er komt een moment dat je een routine hebt ontwikkeld die bij jou past binnen je nieuwe thuisland. En die routine biedt jou een veilige basis om meer en meer van de nieuwe cultuur te aanvaarden en een beetje zijn gang te laten gaan. Je leven gaat zijn gang en de nieuwe wereld draait om jou heen en jij voelt je er steeds meer thuis.

daarom is het ook zo belangrijk dat je je niet in die eigen bubbel opsluit maar dat je wel naar buiten blijft gaan en de lokale bevolking blijft ontmoeten.

je meerkt dat het steeds minder energie kost om om te gaan met die ander gewoontes en soms kun je zelfs lachen om de absurditeit van dingen. Er ontstaat binnen die routine die jij hebt opgebouwd en je relatie met je nieuwe thuisland een balans. En die balans gaat je meer energie geven.

Op een dag merk je dat je minder moe bent, meer zin hebt in de dingen van alledag en dat je eigenlijk wel kunt grinniken omdat cultuurverschil waar je in die tweede fase zo van van de leg raakte. Want opeens is het wel begrijpbaar waarom je je voelde zoals je je voelde en waarom alles zo tegendraads leek.

En hoewel dit ook de fase is dat je een klik met de mensen thuis begint te missen, omdat jouw leven en dat van hun zo veel verschillen, heb je toch genoeg energie om niet bij de pakken neer te gaan zitten. Je bent nog steeds de buitenlander, en misschien ook nog wel de buitenstaander, en geloof me, soms zal dat nooit verdwijnen, bijvoorbeeld als de uiterlijke kenmerken ook heel anders zijn. omdat je bijvoorbeeld in Azië bent gaan wonen waar je als Nederlander overal bovenuit steekt en opvalt.

Accepteer dat je je nog steeds aanpast en dat ook nog wel een tijdje zult doen

Hoewel je je veel beter voelt en je eigenlijk best wel je draai aan het vinden bent, zijn er nog steeds die kleine irritaties, zo denken wij Nederlanders heel oplossingsgericht bijvoorbeeld en in heel veel culturen zijn ze meer gefocust op beleefde dienstverlening in plaats van echte oplossingen. Bij aanpassing hoort frustratie en irritatie< en sommige dingen wennen nooit. Ik kan bijvoorbeeld maar slecht wennen aan de gehorigheid van huizen, dat ik van 4 huizen ver gesprekken kan volgen en ik meer in een tent woon dan in een “echt huis” (Nederland huis). dat zal altijd een frictiepuntje blijven en speelt een grote rol in het zoeken van een fijn leefbaar huis.

Vrienden, ik maak zelden of nooit vrienden, dat komt ook omdat ik altijd op reis ben, maar zelfs als je ergens woont je bent en blijft een buitenlander. En tenzij je actief deelneemt aan een eventuele expat community zal het best lang duren voor je een leuke vriendenkring hebt opgebouwd waar je je net zo bij thuis voelt als bij je vrienden in Nederland.

Forceer niks, dat frustreert alleen maar, probeer met de flow te gaan en zorg goed voor jezelf.

Er komt een dag dat je weet of je echt in de nieuwe cultuur past of niet

Het klinkt leuk he, dat relaxte leven op bijvoorbeeld het Italiaanse platteland, of in een hangmat op een Aziatisch strand, maar je weet pas echt of je kunt aarden als je het ervaart en er tussen de mensen woont. Met alle klokkengelui van de zondagochtend mis op de koop toe, en alle laatkomers op afspraken, alle “maybe tomorrow sir” antwoorden en al dat soort hele kleine dingetjes die het leven leuk kunnen maken of een hel.

Op een dag weet je hoe jij functioneert tussen die lokale bevolking en of je in hun tempo kunt lopen en denken. En dat is de dag dat je bepaald of je blijft of verder reist, dat is de dag dat je besluit er 110% voor te gaan of het te laten voor wat het is en gedeeltelijk in die eigen veilige bubbel te blijven en de tijd het te laten oplossen voor je. Want met tijd komt wijsheid en acceptatie.

Ik heb Amerikanen gezien die jaren in een land wonen zonder de taal te spreken, weggestopt achter hoge muren en die niets met de lokale bevolking te maken willen hebben.Ze zijn super gelukkig in dat kleine wereldje wat ze gemaakt hebben. Ik heb ook Nederlanders gezien ind e Filipijnen die met liefde voor hun vriendin in een nipa-huisje woonde en zich wasten bij de dorpspomp, samen werkend en sparend voor dat mooie huis wat ze ooit gan bouwen.

Er komt een dag dat jij je balans vind, de eenzaamheid en het ontheemde gevoel niet meer ervaart als een last en dat is de dag dat je kunt zeggen dat je je cultuurschok doorleeft hebt.

Wat als het niet lukt om uit die somberheid en dat verloren gevoel te raken?

Als de negatieve gevoelens de overhand blijven houden is het verstandig om een therapeut te zoeken, dat kan online, er zijn verschillende mogelijkheden, je moet wel duidelijk maken dat het door de cultuur waar je in woont komt en dat je aanpassingsmoeilijkheden hebt. Dat is niets om je voor te schamen. Dat is een kwestie van goed voor jezelf zorgen. Ook kan het helpen om met een ervaringsdeskundige te praten, iemand die al vaker en cultuurschok heeft doorgemaakt en weet wat er bij kan spelen.

Je kunt bijvoorbeeld met mij praten als je dat wilt, ik heb een nieuw product gemaakt in de webshop speciaal voor mensen die na hun emigratie even de weg kwijt dreigen te raken en wat begeleiding of een luisterend oor nodig hebben. Als ervaren wereldreizigster sinds mijn 17de heb ik vele malen met een cultuurschok te maken gehad in mer en mindere mate.Ik kan je dus best een beetje vooruit helpen in je integratie proces. Daarbij heb ik, toen ik in Nederland woonde mensen begeleid die in Nederland moeite hadden met de diversiteit van de Nederlandse samenleving en het aanpassen hieraan.

Emigratieplannen?

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jouw vragen beantwoord worden.