Werken & Reizen

Mag je als Digitale Nomade overal werken?

Werken en reizen. Werken vanaf de mooiste locaties in de wereld. En op zo’n manier werken dat je genoeg tijd overheid om ook van die locaties kunt genieten. Dat is waar veel mensen van dromen. Wist je dat die droom te realiseren is?

Er zit veel meer flexibiliteit in banen dan mensen vaak denken. Je kunt als fietsenmaker het best redden in een warm zonnig land, als er maar fietsen zijn en genoeg fietsen die reparaties nodig hebben. En zo zou je dus als fietsenmaker ook over de grens kunnen werken. Of als timmerman, of als freelance verpleegster, veel ouderen gaan emigreren, naar bijvoorbeeld Spanje of de Filipijnen en hebben vaak persoonlijke zorg nodig die ze particulier inkopen. En ik kwam pas 2 colombiaanse muziekanten tegen die zichzelf presenteerden in de bus voor muziekworkshops en om te spelen op feestjes.
Je hoeft dus niet altijd afhankelijk te zijn van internet om te kunnen werken en reizen.

Wat je nodig hebt om te werken en te reizen is vooral creativiteit en lef.
Creativiteit om iets te bedenken waarmee je in het buitenland in je levensonderhoud kunt voorzien en lef om dan alles los te laten wat vertrouwd is en er voor te gaan.
Om in het diepe te springen.

Maar mag dat wel? Werken in een ander land, op een toeristenvisum?

Nee, eigenlijk niet. Alle digitale nomaden die op een toeristenvisum de wereld over reizen en werken in hun gastlanden bevinden zich in een grijs gebied van de immigratiewetgeving. Officieel mag je namelijk op een toeristenvisum niet werken in het land van bestemming.

Maar je werkt technisch gezien niet in dat land, je werkt wereldwijd, en buiten dat land. En soms kun je de immigratiewet zo uitleggen dat je niet voor een bedrijf in dat land werkt, en geen klanten in dat land hebt en dus technisch gezien voldoet aan de eisen van de immigratiewet.

En technisch gezien zou een fietsenmaker of verpleegster dus niet op ene toeristen visum geld kunnen verdienen.

In sommige landen beginnen immigratiediensten door te krijgen dat er een grijs gebied is en dat veel mensen daar gebruik van maken.  Zo is Thailand, jarenlang het paradijs voor digitale nomaden, beginnen met een speciaal “digital Nomad visum”, en een lastigere terugkeer procedure voor mensen die een zogenaamde ‘visa-run’doen.
Als je voor de zoveelste keer terugkomt op je toeristenvisum in Thailand heb je kans dat er vragen gesteld worden over de reden van je verblijf en dat je een ander visum moet aanvragen. Bij dat visum hoort, naar horen zeggen ook een belastingnummer.
En dat is dan de B-kant van het visum. Dat je belasting moet gaan betalen. Want je leven wordt dan een stuk ingewikkelder. Veelal betaal je die belasting over je wereldinkomen.

Er zijn meer landen die bezig zijn met speciale visas voor Digitale Nomade. Estonia is zo’n land. Maar er zijn ook landen die het toestaan om een visum met werkvergunning aan te vragen.

Voordat je aan je zwervende bestaan over de wereld begint is het dus verstandig om te kijken welke landen bij jouw levensstijl passen. Als je overal maar kort verblijft en genoeg hebt aan een toeristenvisum omdat je na de vervaldatum van dat visum toch alweer doorreist, hoef je je hier niet zo druk om te maken, maar als je net als ik langer in een land wilt blijven, dan is het iets ingewikkelder.

ask a question about living abroad, countries, life changes

Werken op een toeristenvisum

Lees verder op de volgende pagina

Pagina's: 1 2 3

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.