Waarom ik het heerlijk vind om alleen te zijn
Ik denk dat ik 1 van de weinige mensen ben die al die sociale afstand, het alleen moeten zijn en zelfs de lockdown niet zo erg vind cq. vond. Ik vind het namelijk heerlijk om alleen te zijn.
Natuurlijk toen ik Mexico de lockdown afgeroepen en opgelegd werd, en geloof me een lockdown in Mexico is heel anders dan in Nederland, toen dat gebeurde heb ik wel even gehuild. Ik vond het eng, benauwend, ik baalde en was gefrustreerd. Als ej door het leger naar huis gestuurd wordt als je even een frisse neus wilt halen, en de dichtsbijzijnde super 1 blok van je huis is wordt je wereld wel heel klein. En alle heisa eromheen was best onwennig. Dus dat was geen leuke tijd. Toch ging het snel voorbij, die hele lockdown en ik heb me prima vermaakt.
Ik vind het namelijk helemaal niet erg om alleen te zijn
Als digitale nomade breng ik heel veel tijd alleen door. Ik kies daar bewust voor. Ik ben helemaal geen type voor dat gezellige hostel-samen-koken-enliedjes-zingen-op-het-dak-type. Ik ben meer van het genieten in mijn hotelkamer en de stilte om mij heen koesteren.
Dat komt natuurlijk ook een beetje omdat ik op een motor reis en dus de hele dag druk ben met geluid, verkeer en besturen. Maar ook omdat ik het echt fijn vind om alleen te zijn. Als ik al een lover heb gevonden en die wordt wat plakkerig, dan merk ik dat ik achteruit deins. 1x per week elkaar zien is zat, de rest van de week wil ik graag voor mijzelf.
Ooit was ik een sociaal dier, de moppentapper op verjaardagen en de gangmaker op feestjes
Ooit vond ik het heerlijk in hetmiddelpunt van de belangstelling te staan. Ik heb heel lang geleden grote fondswervingsshow gepresenteerd en daarna ook vond ik het zalig als de spotlichten op mij gericht waren. Ik genoot van de aandacht en het deed me goed als mensen de omgang met mij als plezierig ervaarden.
Ergens in mijn leven is dat verandert. Van extreem extrovert, veranderde ik in een heuse introvert. Ik kan me niet meer precies herinneren wanneer dat proces begon, want het ging natuurlijk niet van de1 op de andere dag, maar ik veranderde op mijn werk bijvoorbeeld van een geanimeerde teamleider en teamspeler in een goed geoefende solist, die liever buiten het team om werkte.
En ook privé. Ik merkte dat groepsactiviteiten me meer moeite en energie kostten dan dat ik eruit haalde. En dan leer je vanzelf de stilte om je heen te waarderen. Ooit schreef ik eens: I like being a recluse, ik ben een beetje een kluizenaar. En dat is over d ejaren niet verandert. Sterker nog, het lijkt wel meer en meer in te bedden in mijn leven.
Hunkerde ik voordien nog wel eens naar gezelschap, nu geniet ik nog meer van het alleen zijn
Steeds meer merk ik dat ik grote mensenmassa’s mis, opzie tegen afspraken en geniet van het thuiskomen. Ik vind het zalig om mijn eigen tijd in te delen, en om te mijmeren, alleen te slapen en alleen uit eten te gaan.
Alleen zijn voor mij betekent:
- zelfstandig mijn tijd indelen
- optimale flexibiliteit
- geen verantwoording hoeven afleggen
- spontaan dingen kunnen doen of van plan veranderen
- uitrusten van drukte buitenshuis als ik alleen thuiskom
- geen rekening hoeven houden met een ander in welk opzicht dan ook.
Ik kleed me zoals ik wil of niet, ik word wakker als ik zin heb en ga slapen als ik moe ben, ik draai muziek als ik wil en geniet van de stilte als ik dat wil. Ik werk, kijk TV, doe mijn hobbies, ga wandelen, noem het maar, ik kan het allemaal doen omdat IK dat wil en niet omdat ik rekening moet houden met een partner.
En dat vind ik uiterst plezierig.
Als ik een vriend heb, ben ik soms blij als hij weer weg gaat
De afgelopen maanden bijvoorbeeld, had ik een vriend. Hij was lief, maar een vreselijke plakker en smoorverliefd. Het zat hem een beetje dwars dat ik er wat losser in stond dan hij deed, in dat wat hij een relatie noemde. Ik had geen behoefte aan een label, het was leuk samen maar het was voor mij ook leuk als we niet samen waren en dat laatste wilde er bij hem niet in.
Maar helaas voor een eventuele partner van mij dat echt zo. Ik vind het leuk als hij komt, ik zie hem 2 avonden en 1 dag in de week, en dat is genoeg. Als hij dan weg gaat vind ik het heerlijk om weer alleen te zijn. En soms mis ik mijn eventuele partner wel eens, maar vaker niet.
Ben ik egoistisch? Ja, misschien wel, soms, en heel vaak ook niet
Als ik andere mensen ontmoet draait mijn leven als snel om die ander. Op de één of andere manier luiste rik altijd naar problemen, verdriet, avonturen en vertel ik zelf heel weinig. Als mensen vragen stellen vertel ik wel en geef ik antwoord, maar blijkbaar stellen mensen weinig belangstelling in mij en gaa thet meer om hun verhaal. En dat is prima, want ik weet dat als ik thuis ben ik het los kan laten en weer mijn eigen dingen kan doen. Ik ben oprecht betrokken in de momenten die ik samen met niemand doorbreng, en soms echoed dat een paar dagen na, als ik bijvoorbeeld voor het werk een chat-gesprek heb gehad met iemand. Of gewoon iemand heb ontmoet op straat of in het gebouw waar ik woon.
Ik ben altijd weer blij als ik alleen op het strand kan wandelen met mijn eigen gedachten en in mijn eigen tempo. Of aan een tafeltje zit met mijn dagboek en een goede kom koffie en naar de mensen kijk die voorbijlopen.
Daar geniet ik vaak toch net even meer van. Want ik ben nu eenmaal graag alleen.
Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?
Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jij dit kunt lezen.
Je kunt betalen met creditcard, paypal of via bankoverschrijving.