Motorrijden,  Reisfoto's,  Vakantiegangers

San Cristobal de las Casas, Chiapas

De eerste echte bergrit die ik maakte in Mexico was in 2022. Ik klom naar ruim 2100 meter boven de zeespiegel. En dat was voelbaar. Licht in het hoofd, kortademig, wat trager in reacties. En dat is best lastig als je motor rijdt. Twee jaar later ben ik er weer: San Cristobal de Las Casas diep in Chiapas.

Deze keer heb ik geen last van de hoogte en de stad voelt als thuiskomen. Ik vind het 1 van de mooiste n gezelligste steden van het land, hoewel hij in 1 van de meer gevaarlijkere staten van het land ligt. Vooral in 2024 is het erg onrustig in de bergen van Chiapas en soms strekt die onrust zich uit tot deze prachtige historische stad. Die ondanks de duizenden toeristen per week zijn authenticiteit heeft weten te behouden.

San Cristobal is vooral een trekpleister voor Zuid Amerikaanse backpackers

De stad zit altijd vol met met Argentijnen en mensen uit Uruguay, en hier en daar een Amerikaan en soms Nederlanders. Maar ook veel Mexicaanse (jonge) toeristen. En dat geeft een heel andere sfeer dan bijvoorbeeld aan de Riviera Maya waar je toch vooral veel Nederlanders, Europeanen en Amerikanen treft.

San Cristobal de las Casas bestaat sinds 1528, en is nu de culturele hoofdstad van de staat Chiapas. De lokale naam, Jovel komt van de Maya stam die bekend is onder de naam Tzotzil. De oorspronkelijke bewoners van dit gebied.

Die oorsprong is nog terug te zien in de honderden handwerk kramen, geborduurde blouses en handgewoven kleden en poncho’s. Het kan koud zijn in de bergen van Chiapas en dat merk je als in de nacht als de verwarming in de hotelkamer geen overbodige luxe blijkt of de receptioniste een extra deken uitreikt als je in het hotel komt.

Veel hotels zitten verstopt achter gevels, en lijken niet groot, toch zijn de meeste gebouwd rond een binnenplaats en hebben een karakteristieke Spaanse Mexicaanse uitstraling. De vaak diepe donkere parkeergarage komen via steile hellingen direct op de drukke overvolle straten uit.

Het is goed toeven in San Cristobal en er is veel te zien

Het is een leuke stad, het bruisende historische centrum waar elke avond een enorme kleding nachtmarkt wordt opgezet vol souvenirs met eindeloze stapels van dezelfde handgemaakt spullen die je elders in het land voor 3x meer koopt dan hier, en de pleinen vol vertier en folklore trekken duizenden mensen.

Maar ook het echte centrum van San Cristobal, waar het dagelijks leven van de lokale bevolking zich afspeelt is leuk om te bekijken. Het is elke keer weer even slikken voordat ik de donkere chaotische public market instap, de geuren en kleuren zijn overweldigend, maar vooral het volle en gebrek aan daglicht maakt het tot een bijzondere ervaring. Inmiddels wee tik dat als je niet aan de kant van het nieuwe centrum erin gaat je midden tussen de drugsdealers stapt, dus die kant vermijd ik, en ik loop even wat verder om de betere ingang te kiezen.

In weer een andere wijk hoog tegen een berghelling op, lopen we langs een moskee als we op weg zijn naar de enorme botanische tuin, Moxviquil. Je ziet niet veel moskeeën in Mexico dus deze valt wel op. San Cristobal heeft een actieve en hecht islamitische gemeenschap.

Als je orchideeën wilt zien die je in de jungle van Chiapas kunt vinden is Moxviquil de plek om te gaan genieten van flora en fauna. Het is even lopen, weg van het centrum maar de moeite waard. Mijn gids weet echt over elke grasspriet iets interessants te vertellen. De botanische tuin organiseerd ook activiteiten voor plaatselijek scholen en kinderen kunnen er overnachten, bijvoorbeeld voor schoolreisje, dus het kan er erg druk zijn.

De bergen bieden genoeg goed begaandbare wegen naar prachtige wandelgebieden

Hoewel Chiapas in de diepe hoge bergen veel militia kent, is er genoeg te bekijken wat wel veilig is, grotten en watervallen, heldere koele beekjes en rivieren, in gebieden met prachtige wandelroutes. Smalle nauwe gangetjes door diepe spelonken leiden naar balkonnetjes met de mooiste uitzichten.

Goede wandelschoenen of bergschoenen zijn een must want je klimt heel wat af. Ook in de stad zelf waar bijna alle kerken en kapelletjes hoog op een berg staan, alleen bereikbaar door eindeloze trappen. Eenmaal boven heb je prachtige uitzichten over de gekleurde wijken die als confetti over de berghellingen liggen.

Cultuur, gastronomie en historie

Naast de 1000-den handwerkende mannen en vrouwen in Chiapas en in San Cristibal de las Casas is er ook een keur aan leuke restaurants, met authentiek bereide Mexicaanse gerechte, en prima buitenlandse cuisine. Er zijn musea, zoals bijvoorbeeld de in het oude gerestaureerde klooster gevestigde amber museum en het streekmuseum. En bijna alle kerken zijn vrij toegankelijk en de hele dag open.

En hoe tuttig het ook klinkt, ik kan je de rondrit met 1 van de toeristische “treintjes” die bij de “zoete markt” vertrekken echt aanbevelen. Je kunt rustig om je heen kijken naar de talloze gekleurde huizen en prachtige bruggen over de rivier en het scheelt echt heel veel klimmen.

Daarnaast maakte ik het feest van San Cristobal mee, waarbij alle motorvoertuigen in de stad de hoge berg op trekken, ze zijn rijkelijk versierd en hebben bijna allemaal een afbeelding van de Maagd Maria bij zich, tot diep uit de binnenlanden komen dorpen om de zegen voor de reizigers en bestuurder in ontvangst te nemen van de keihard werkende priester die de in die week elke dag met wierook staat te zwaaien gebeden prevelt en op de foto gaat met het dorp of de vakbondsgroep.

Ga zelf eens op pad en durf buiten de gebaande paden te gaan en ontdek de schoonheid van Chiapas

Chiapas is 1 van de staten met een slechter economisch klimaat dan de rest van Mexico, je ziet de armoede. En dat is best verdrietig. Kinderen die niet naar school gaan maar lopen te leuren met kleding en sierraden die hun andere familieleden maken. Hele families op straat in de hoop geld te verdienen. Maisvelden, kleine huisjes en slechte wegen, je ziet het overal. Hard werkende mensen, in de public market, op de velden en in de straten.

Chiapas is ook 1 van de staten waar veel militia is, een door burgers in het leven geroepen militaire groep die zich verzetten tegen ondrecht en onderdrukking. Hierdoor is er op het platteland diep in de bergen veel onrust. Vooral op de kleine binnenweggetjes en in de afgelegen gebieden.

Toch kwamen wij alleen maar vriendelijke mensen tegen op onze ritjes rond de stad en in de bergen op de route naar de stad toe. Leuke dorpen, schattige eethuisjes waar je voor 1 euro je helemaal rond kunt eten aan de empanadas, tacos dorados of 1 van de heerlijke stoofschotels met varkensribbetjes, en dan als nagerecht een dikke plak huisgemaakte cake.

Wil jij zelf routes rijden in Mexico? Bijvoorbeeld van Villahermosa naar San Cristobal of dagtochten in de omgeving van San Cristobal, kijk dan eens op de website van MotoTravel, waar we alle GPX files van onze routes voor jou op een rijtje hebben gezet. Bijvoorbeeld die naar San Cristobal de las Casas. (klik)

De mooiste reisfoto’s in een digitaal album

Ik heb de mooiste foto’s in een digitaal album gezet voor jou om te bekijken, als je op de foto klikt krijg je een uitvergroting en kun je de foto nog beter bekijken. Het zijn er heel veel, hahaha, maar het is zo’n fotogeniek stadje.
Ik denk dat deze variatie aan foto’s een goede indruk geeft van San Cristobal de las Casas en omgeving en de bewoners.

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: Sorry!