Motorrijden in de Sonora Woestijn in Mexcio

Man wat een wind, als een suffe kip hang ik over de benzinetank van de motor om te voorkomen dat ik van de weg afgeblazen word door de warme wind. Alles klappert, suist, bromt en giert en overal lijkt stof. Ik zie soms een tornado van zand opstuiven tussen de begroeiing links en rechts en soms is de weg gehuld in stofwolken.

Niets had me kunnen voorbereiden op deze rit. De natuur is soms overweldigend. De warmte om je heen, de warmte die van de weg afstraalt op je benen, de wind, zo sterk, zo fel, en op sommige momenten vol zand, het geluid van de motor en de wind om mijn helm. Dat kun je allemaal niet vastleggen in een video of een artikel, dat is een ervaring die je mee moet hebben gemaakt.

Ik rij door Sonora, een staat die, volgens zeggen, gerund wordt door een kartel

Sonora is een staat vol tegenstrijdigheden. Het is er arm, toch wordt de staat beheerst door een schatrijk kartel, de overheid is aanwezig met leger en Guardia Nacional, de bevolking is gastvrij en ook dwars vanwege de armoede. En doet soms rare dingen. En dan de natuur: van groen naar bruin van prachtige bossen naar woestijn. Van hete dagen naar ijskoude nachten.

Sonora is een staat met grotendeels ene negatief reisadvies, en dan bedoel ik niet het Nederlandse reisadvies wat heel oppervlakkig is, maar het Britse en Amerikaanse wat ik volg om mijzelf veilig van de ene zijde van Mexico naar de Andere zijde te rijden.

De iOverlander app staat vol meldingen van corrpute tolpoorten, checkpoints en politie.

Toch merk ik er weinig van, ik kom 2x langs een tolpoort die door burgers is overgenomen omdat ze boos zijn dat de weg daar loopt. Maar anders dan verveeld hangen en een halve pet-fles naar voren duwen voor geld, wat ik vervolgens negeer, gebeurd er niet echt iets.

Ik passeer een checkpoint dat is bemand door kartel leden

Althans dat lees ik op iOverlander, de app die we gebruiken om te kijken wat andere mensen van sommige wegen vinden. Wat ik zie is een handvol boerenpummels met een grote bek die door overmacht te tonen en veel te schreeuwen geld eisen en een touw over de weg spannen om je te stoppen.

Maar vandaag staat er politie bij omdat de gouverneur bij een onlangs van bewoners teruggevorderde tol-locatie is die op nog geen steenworp afstand ligt, en dus hangt het touw over de weg slap en gebeurd er niet veel.

Er is er nog 1 waar ze fanatiek op de weg iedereen aanhouden, maar wij rijden handig tussen alle verkeer door en voor ze het doorhebben zijn we voorbij.

En dat is eigenlijk alles wat ik tegenkom, nu ja, legitieme checkpoints van het leger, op zoek naar drugs, wapens en illegalen. Overal word ik door gewoven, soms vragen ze waar ik vandaan kom, maar meestal hoef ik niet eens af te stappen en kan ik zo doorrijden. Zo anders dan menig Amerikaan voor mij die aan de kant wordt gedirigeerd en alles uit moet pakken. Ik gok erop dat mijn Mexicaanse kenteken toch enig gewicht in de schaal legt.

De natuur is overweldigend mooi en ik vraag me af of ik toch niet een woestijn mens ben

Eigenlijk heb ik mijn hele leven aan of vlak bij de zee gewoond. Ik ben gek op het strand, de verre horizon en de oneindigheid van de golven maar ook op alles wat aanspoelt en mijn fantasie prikkelt.

Maar toen ik de Sonora woestijn inreed vroeg ik me toch af of ik eigenlijk niet een woestijnmens ben? Man, wat is dat mooi, ik weet wel, ik rij er in de regentijd doorheen dus het is relatief kleurrijk, maar al die tinten goudgeel, bruin, rood, en zoveel tinten groen, van zilvergrijs tot diepgroen, geweldig vind ik het, helemaal als aan de horizon rode bergen zijn en die strakblauwe lucht, dat wil ik indrinken.

Als ik stop met de motor weet ik eigenlijk wat ik eht mooiste vind, de intense stilte waarbij je bijna het zand in de wind kunt horen stuiven, of de oneindigheid van de vlaktes en de kleuren.

Toch heeft rijden in de woestijn ook nadelen

Zo zijn er enorme temperatuursverschillen, als je vroeg vertrekt is het bijna kil
en nadat je een uurtje of twee rillend op de motor hebt gezeten besef je eerst dat de wind warm wordt, en warmer, en warmer. En er is me toch een puist wind, niet normaal. Grote zandwolken stuiven over de weg en je wordt bijna van de weg geblazen door de onstuimige kracht. Dan begint het doorbakken wegdek ook warmte af te geven en je zit natuurlijk al op een loeihete motor, en met de zon de hele dag op je rug, het is me toch een partij warm.

Toch ben ik nog niet op het warmste punt, dat komt over een dag of wat, dan rij ik door 1 van de heetste plekken op aarde waar het met gemak 50ºCelsius kan worden in de zomermaanden. Gelukkig ben ik er in de winter maar dan nog loopt het kwik op tot bijna 40ºCelsius.

Je zweet je te barsten en je hebt constant dorst en droge lippen.

Rij jij mee op deze geweldige motortocht?

Ik rij van Cancun naar La Paz in Baja California Sur. Op de motor, over de Libre. Dus geen tolwegen als dat enigszins mogelijk is. Alleen in Sonora heb ik over de tol gereden, om een aantal redenen:

• Er zijn maar weinig wegen
  het is een staat waar reizen door buitenlanders buiten de tolweg om afgeraden wordt en Mexicanen bevestigen dat
• Op de tolweg heb je bereik voor je telefoon, dus als er iets gebeurd kun je hulpdiensten bellen
• Op de snelwegen weten we zeker dat er elke zoveel kilometer een benzinepomp is met Premium benzine. in de dorpen om de tolweg heen is er vaak geen eens een benzinepomp laat staan 1 met de juiste benzine.
• Maar elders in het land heb ik dus over de gewone wegen gereden door een land waarvan iedereen zegt dat het levensgevaarlijk is. Nou ik kan je vertellen dat dat waar is, het is levensgevaarlijk om in Mexico motor te rijden.
  Maar niet vanwege de kartels of corruptie, maar meer vanwege de enorme gaten in het wegdek. Soms midden op de snelweg mist gewoon een halve weg en zit er een gat waardoor je een biertje kunt bestellen aan de andere kant van de wereld, zo diep.

Ik klapte eergisteren door een ietsje minder diepe kuil, maar de klap was wel hard genoeg om de ophanging van mijn koplamp-unit aan 1 kant te breken. Die zit nu vastgeklemd met een kartonnetje zodat hij niet verder stuk kan rammelen.

In La Paz maar even naar de dealer, voor een grote beurt en de nodige reparaties. De motor is behoorlijk afgeragd na bijna 8000KM over wegen die soms niet eens het label wegen mogen hebben.

Nieuwsgierig hoe dat soort wegen er uit zien? Op YouTube plaast ik regelmatis Shorts en videos over mijn leven als digitale nomade en als motorrijder in het buitenland.
Jij kunt dus meereizen op mijn reis. (Ga naar Leaving Holland Channel op YouTube)