Opgeven bij tegenslag? En een reisje naar Bacalar
Ik ben een doemdenker, een zwartkijker, ik ben een type van een half leeg glas. Oh, ik weet het, het glas was eens vol, en ik heb de andere helft opgedronken en dat was best lekker (of niet) anyway, het glas is halfleeg en niet halfvol want anders had ik die andere helft niet opgedronken……snap jij hem nog? Ik ben het type wat weg kan zakken bij tegenslag. En dit is wat er gebeurde.
Ik ging op vakantie naar Bacalar, en zeg nu niet dat mijn hele leven 1 grote vakantie is, want dat is het niet. Als je zo publiek leeft als ik is elk moment wel een blog-moment, een videomoment of een sociaal media moment en dus ben je de hele dag aan het werk. Ik klaag niet, het was een keuze. Maar Bacalar werd vakantie. Geen camera die alles vastlegt, alleen de dagtochtjes en de reis er naar toe. Verder lekker eten in rust, aan de waterkant van het prachtige meer van Bacalar hangen en niks doen. Dat was het plan. En dat ging ik doen!
Het meer was echter niet zijn geweldige blauw, niet bij Bacalar tenminste. Ook al was het nog spectaculair, er was een enorme bende groen, drabbig water ingelopen van ergens vandaan en het meer zag er uit zoals ik me de Noordzee herinner, die kleur. Ook mooi, maar anders. Als je twee kilometer naar het noorden of het zuiden reed was het wel spectaculair blauw.
Bizar, dat dat dan net gebeurt als ik er ben. Maar het mocht de pret niet drukken. Anyway, ik heb de hele reis en wat er allemaal mis ging naast de kleur van het meer in een video/vlog opgenomen, in HD kwaliteit deze keer. Want ook dat is iets……ach, nu ja luister maar.
En hopelijk kun je er achteraf, net als ik om lachen, maar dat heeft alles te maken met mijn veerkracht, dat komt misschien wel omdat ik al uit dat glas hebt gedronken? Geen idee…….Maar ik was er bijna mee gestopt, met alles, motorrijden, sociale media, video’s, de website…….ik was er helemaal klaar voor om de handdoek in de ring te gooien.
