Reisfoto’s: de Woeste Schoonheid van Mexico

De tweede motorreis door Mexico is ten einde. Ik reed van La Paz in Baha California Sur omhoog naar de Amerikaanse grens en vandaar langs de kust van de Stille Oceaan naar beneden naar de grens met Guatemale.

Daar volgde ik de grens tot diep in de bergen van Chiapas op zoek naar meren en rivieren, voordat ik de oversteek maakte naar de Golf van Mexico, via Tabasco en de eindeloze meren daar, naar Campeche en Yucatan.

Ik reed door de woestijnen van Baja California Sur en Baja California, ik volgde de grens met Amerika, zag “De Muur” en kronkelde via een nauwe bergpas de Desierto de Altar in Sonora binnen waar de temperaturen opliepen tot boven de 45ºC, terwijl het asfalt dan bijna 2x zo heet is als de omgevingstemperatuur.

Ik zakte af langs de kust, at mijn lunch op prachtige uitzichtpunten, gezellige dorpspleintjes of in eethuisjes langs de weg samen met de vrachtwagen chauffeurs. Ik wandelde over verlaten stranden waar golven van ruim 2 meter met enorme kracht op de kust beukte. En ik zwom in kleine kalme baaien.

Ik liep zomaar de grens met Guatemala over en bekeek daar een meer en een waterval. Voordat ik weer terugwandelde Mexico in, geen grenswacht gezien, geen douanekantoor niets. Wel de grensmarkering, witte betonnen paaltjes met het Mexicaanse logo op een rij, dwars door de bossen tegen de berghellingen op tot in de verre verte.

Ik wandelde langs stille diepe mysterieuze en glasheldere meren en stak stroomversnellingen over via wankele houten loopbruggen om bij het enigste restaurant te komen in een dorp van weinig betekenis. Ik reed langs enorme stuwmeren en volgde woest kolkende rivieren.

Ik bezocht watervallen en zag forellen zwemmen, terwijl de meest prachtige vogels hun klanken lieten horen en hun kleuren toonden.

Ik daalde van ruim 2000 meter hoogte weer af naar zeeniveau en reed het merengebied in van Tabasco voor ik de enorme landbouw en industriegebieden inreed, de distributiecentra en de raffinaderijen.

Ik reed langs de prachtige witte stranden aan de Golf van Mexico, en typ deze blogpost terwijl het zo hard dondert en bliksemt boven het water dat mijn ramen trillen. Als de regen losbarst moet ik denken aan die eerste bui die we over ons heen kregen, vlak voor Pijijiapan. Toen de bliksem links en rechts om ons heen insloeg.

En die tweede bui, vlak voor Frontera, de enigste twee regenbuien die we hadden onderweg, na anderhalf jaar in de woestijn zonder regen van enige betekenis.

Ik maakte foto’s, en voor jullie heb ik de mooiste eruit gehaald zodat jullie mee kunnen kijken. De woeste schoonheid van Mexico, sommige foto’s zijn gemaakt op plekken waar we uren reden zonder een levende ziel tegen te komen.

Als je op de foto klikt opent hij in een groter formaat. Veel kijkplezier!

 

Overweeg jij een vakantie naar Mexico of wil je hier gaan wonen? Boek dan een gesprek in met mij en stel al je vragen over dit diverse enorm grote land.