Wat als wij ook gaan lopen naar een ander land?

Ik ben op een vreemde plek op de wereld, ik ben vlak bij de grens met Guatemala en ik zie een eindeloze vluchtelingen stroom of migranten stoet, of hoe je het maar wilt noemen. Zelfs mensen uit Afrika die via Mexico de USA hopen te bereiken, vaak tegen beter weten in. Overal zijn ze nadrukkelijk aanwezig in het straatbeeld.

Je leest er wel over in de kranten, de vluchtelingen en migranten die overal willen binnenlopen in de hoop op een beter leven, maar als je het met eigen ogen ziet, dat is toch heel wat anders. Op mijn huidige reis door Mexico zag ik “De Muur” als een eindeloos littekenen door het landschap, een stalen symbool voor afscheiding, voor onmogelijkheden, voor “verboden voor onbevoegden”. Ondanks alle beloftes van Biden zit het land nog steeds potdicht, zelfs voor Oekraïners. Die elders in de wereld liefdevol opgevangen worden.

Maar nu, vlak zo’n 600 km verwijdert van de grens met Guatemala is het heel erg “in my face”. Ze lopen langs de weg in groepjes of als gezin. Ik zag een vrachtwagen stoppen vol zakken cement, ergens op een verlaten parkeerplaats in de bergen, na wat heen en weer geschuif met zakken cement kwamen uit het midden van de lading allemaal mannen met rugtasjes. In de steden waar ik in een hotel slaap, zie ik ze slapen bij het busstation en onder afdakjes en in portieken. Ze schooien zich lam bij de BurgerKing en de supermarkt, ze slapen in de open lucht met kinderen en tassen vol bezittingen en ze vragen doodleuk om een ritje naar de USA, denkende dat we Amerikanen zijn.

Maar ik zie ook rijken, die met het vliegtuig via een land in Zuid Amerika aangekomen zijn uit Afrika, en dan via, via, met de bus en te voet……zoveel landen, zoveel kilometers, zoveel uitdagingen………

En ik denk: maar waarom doe je het niet op de normale manier, zoals alle emigranten het doen? Waarom ga je lopen op niks af, tegen beter weten in? Waarom denk je dat voor jou specifiek die grens die potdicht zit, wel open zal gaan?

En hoe leg je het uit aan je kinderen als je straks helemaal berooid aankomt in Tijuana of ergens anders langs de grens met de USA en je eet uit de vuilnisbak en er is nog steeds geen huis, werk en een normaal leven?

Als je dan op de motor zit en door checkpoint na checkpoint rijdt waar hele vrachtwagens en bussen leeggehaald worden, dan heb je veel te veel tijd om na te denken. En als je de Centro’s de Misericordia ziet, vluchtelingen slaappunten die overal in het land als paddenstoelen uit de grond schieten, waar ze gratis onderdak kunnen krijgen, dan denk ik: Hoe zou dat zijn als wij Nederlanders ook gewoon weglopen, de grens over en ergens aankloppen?

Als wij ook vluchten?

Vluchten omdat:

• je je niet meer gehoord voelt in je eigen land
• je tussen het wal en het schip van alle wetten en regelingen valt
• je niet meer kunt functioneren in de maatschappij door alle zelfingenomen vooroordelen van de andere helft van Nederland, die anders denkt over jou dan de waarheid die jou werkelijkheid is
• omdat de overheid je bedrijf wegsaneert vanwege de schele woelmuis zijn overlevingskansen of omdat ze bouwgrond nodig hebben voor al die miljoenen huizen die ze tekort komen
• omdat je simpelweg de eindjes niet meer aan elkaar kunt knopen en helemaal depri wordt van alle rekeningen
• omdat je geen huis kunt vinden en je niet tot een voorrangsgroep hoort waardoor je wachttijden nog langer worden
• omdat het het gevoel hebt dat Europa steeds belangrijker wordt en Nederland langzaam verdwijnt
• omdat je alweer een nieuwe toeslag moet ophoesten van je toch al gekorte salaris wat helemaal lijkt op te gaan aan belastingen en heffingen
• omdat je pensioenpot in het nieuwe pensioenfonds zo onzeker is dat je geen toekomst meer ziet
• omdat je beseft dat je huis wat nu best wel veel waard is zomaar opeens niets meer waard kan zijn, want de huizenmarkt kan natuurlijk niet blijven bloeien, en dat je dan niks meer hebt, want je spaargeld is al op
• omdat je in die leeftijdsgroep zit die ondanks dat er personeelstekort is, nog steeds geen baan kan vinden
• omdat je je samen met je partner helemaal scheel werkt en maar niet vooruitkomt
• omdat je kinderen op een school zitten waar geen enkel ander Nederlandse klompen-tulpen-molens-kind zit maar alleen maar Nederlandse kinderen met een andere culturele achtergrond
• omdat jij je in de knel voelt zitten als “gewoon mens” tussen al die bijzondere doelgroepen en clubjes van mensen die veel te veel aandacht naar zich toe trekken vol veroordeling over jouw normaal zijn
• omdat je niet meer durft te ademen omdat anders je CO2 budget zo raar doet……….

omdat…..omdat…….je gewoon arm geworden bent over de afgelopen paar jaar in het rijke goedverzorgde Nederland, omdat het stapje voor stapje achteruit gaat in Nederland, omdat je ziet hoe de welvaartsstaat niet meer de welvaart biedt en de verzorging waar je op gehoopt had. Omdat je inziet dat het steeds minder vrijheid krijgt, steeds minder stem, steeds minder ruimte, en je niet meer vooruit kan. Dat zijn namelijk allemaal redenen waarom al die vluchtelingen hun bezittingen in een rugtas hebben geduwd en aan de wandel zijn gegaan. Omdat ze in hun land niet meer vooruit konden en denken dat ze dat elders wel kunnen.

Denk jij dat nooit eens als Nederlander anno 2023, dat je het elders beter kunt hebben?

Ik las in de krant een opsomming met hoe arm Nederlanders zijn geworden in de afgelopen jaren:

• 7 procent van de Nederlandse huishoudens spaart niet.
• Meer dan een derde van de huishoudens kan moeilijk rondkomen.
• Een kwart van de Nederlandse huishoudens weet niet zeker of een grotere uitgave haalbaar is.
• Bijna 1 op de 5 huishoudens had het afgelopen jaar moeite met de noodzakelijke kosten voor levensonderhoud.
• Eén op de zeven huishoudens in Nederland kan financieel niet rondkomen. Van hen valt 10 procent terug op spaargeld. 4 procent moet geld lenen.
• Ruim 620.000 huishoudens hadden geregistreerde problematische schulden (cijfers uit 2021). Dat is 7,6 procent van de huishoudens.

Stel dat al die mensen denken: ik ga op reis, ik vertrek, ik loop weg, ik ga mijn heil elders zoeken, ik word ook economisch vluchteling, ik ga asiel aanvragen of gewoon staan janken aan de voordeur van een land waarvan ik denk dat ik het daar beter kan hebben, net zo lang tot ze me er in laten.

Stel je voor dat dat zou gebeuren? Dat dat zou kunnen?

Helaas moeten wij, als mensen uit het rijke Westen door 101 hoepels springen en aan 101 voorwaarden voldoen om een visum aanvraag te mogen indienen en dan kan die visum zomaar niet toegekend worden vanwege de interpretatie van de Immigratiemedewerker, of vanwege een inname-stop van expats en migranten, omdat er zo’n grote toestroom is van vluchtelingen.

Maar stel je voor dat het wel zou kunnen…….zou je dan gaan? En waar zou je naar toe gaan?

Je kunt reageren onder dit artikel en ik ben heel benieuwd!