Als je gaat emigreren neem je ook jezelf mee

Emigreren, een nieuwe kans. Een tweede start in het leven of soms zelfs een derde. Maar in ieder geval een nieuwe kans. Waarmee je alles kunt veranderen in je leven. Zo denken veel mensen over emigratie. En voor veel mensen is emigratie het begin van de grote verandering.

Als je besluit te emigreren besluit je te investeren in je toekomst, qua wonen, werken, en levensstijl. Je laat, als je de grens overtrekt, heel veel achter; zoals je kennis en kunde van Nederlandse regels, omgangsvormen, sociale structuren, economische inzichten en voorzieningen.

Maar is er 1 ding wat je niet achterlaat, en dat ben jij zelf.

“Ik Vertrek” kijken is leuk, al is het maar omdat je dan weet hoe jij het anders zou doen

Als je emigreert kun je bijna alles wat je weet over het leven schrappen en/of veranderen, al je kennis over “hoe het in Nederland gaat” daar heb je niets aan in het buitenland en als je je integratie in het nieuwe woonland succesvol wilt maken moet je al dat soort zaken naar de achtergrond schuiven en vervangen voor nieuwe kennis en ervaringen.

Maar jezelf? De persoon die jij bent? Dat schrap je niet even weg. Dat laat je niet achter, je bent wie je bent, ook na je emigratie. Je kunt, door verandering van tijdszone misschien schakelen van ochtendmens naar avondmens en dat is dan niet zo heel moeilijk. Vooral niet als de avonden zwoel zijn en lang. Maar je kunt niet echt goed beïnvloeden hoe je omgaat met dingen als gelukservaringen, emotionele zaken en bijvoorbeeld tegenslag.

Ik heb de afgelopen weken heel veel afleveringen van “Ik Vertrek” gekeken, gewoon omdat ik zin had in vermakelijke programma’s en dat programma scoort, mede door het stukje herkenning wat er vaak in zit voor mij erg hoog op dat vlak.

Ik denk ook dat het programma zo succesvol is omdat het heel veel ruimte laat voor interpretatie en gevoel van “Dat zou ik anders doen”. En “anders” vertaald zich dan in gedachten als “beter voorbereid, slimmer, succesvoller”. En toch valt dat na je emigratie soms vies tegen. En hannes je je op sommige dagen net zo blind en dom door zaken heen als dat veel van de mensen uit die serie doen.

Je bent nu eenmaal wie je bent, en als je in Nederland niet tegen bureaucratie kon, kun je dat in het buitenland ook niet. En je kunt je nog zo goed voorbereiden en kennis van de gangbare regels en zaken hebben in je nieuwe woonland, er is altijd de twijfelachtige factor: De mens aan de andere kant van de tafel, aan de andere kant van het loket, het bureau, de onderhandelingen of de werkzaamheden. En die persoon waar je dan mee te maken hebt, beïnvloed dan jouw uurtje, dag, en soms zelfs toekomst.

Je bent nu eenmaal wie je bent, ook in het buitenland

Andere aspecten waarin jij jezelf bent en blijft zijn gevoelens, gedachten en emoties rondom

• heimwee,
• integratie,
• tegenslag,
• ervaringen verwerken en communiceren van zowel goede als slechte momenten,
• het weer,
• de rij bij de kassa,
• een pin automaat die het alweer niet doet,
• enzovoorts enzovoorts.

Want je kunt wel leuk denken dat ALLES beter wordt na emigratie, maar dat is natuurlijk niet zo. Ik durf zelfs te beweren dat als het vakantiegevoel wegebt, het zelfs even slechter wordt. Vooral als dingen niet gaan zoals gepland of zoals je gewend bent.

In de eerste weken kun je het nog weglachen onder het mom van: Komt wel goed, het is lekker weer, we zijn lekker meer bij elkaar hier, of wat ook de reden was voor je emigratie. Maar na een tijdje gaat het toch wrikken. Bijvoorbeeld als uitgaven hoger zijn dan gepland, of inkomsten laag blijven, of als iemand ziek wordt, of de huisbaas of aannemer niet leuk is.

Je verspilt met emigreren al snel een boel reserve energie en dat gaat een keer tegen je werken.

Alle emoties van het afscheid nemen, alle spanning van de voorbereidingen, het feitelijke vertrek, de reis er naar toe, die vallen weg als je de sleutel in het slot steekt van je nieuwe onderkomen. Althans, zo lijkt het. Maar eigenlijk schuift het allemaal wat naar achteren en sluimert het onder de toplaag van nieuwe geuren, kleuren, indrukken en ervaringen.

Je bent mens, en dat mens gaat alles in zijn leven veranderen terwijl dat mens zelf al jaren is wie hij is

Je bent mens, en je verwerkt dingen op een voor jouw unieke manier. En er komt dus een dag dat je oude zelf aan zijn/haar nieuwe keukentafel weer de kop op steekt. Daar ontkom je niet aan.

Je verwerkt emoties nu eenmaal op dezelfde manier als in Nederland, dat verandert namelijk niet. En oude karaktertrekken verdwijnen ook niet voor eeuwig, die maskeren zich even, omdat je het zo vreselijk spannend vind en naar je zin hebt en druk bent met ontdekken, maar als die glans er af is, en alles een beetje “gewoon” wordt, als het stof neerdaalt zeg maar. Dan is emigratie gewoon verder leven in een ander land vol dingen die best wel kunnen frustreren en tegenzitten, net als in Nederland.

Je humeurigheid steekt de kop op, je vermoeidheid, je verveling misschien zelfs wel, je irritatie, je depressiviteit, of je verlangens naar…..vul maar in.

Ook in het buitenland hou je je problemen. Misschien van een ander kaliber, maar ze blijven. En je hebt twijfel en verdriet en zorgen, net als in Nederland.

De belangrijkste investering bij emigratie is de investering in jezelf

Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat er heel veel verandert als je emigreert, en gelukkig heel vaak ten goede. Maar dat jij, zeker in die eerste werken en maanden gewoon jezelf bent. Natuurlijk verander je wel, maar dat heeft tijd nodig. Je zult relaxter worden, je zult leren over aanpassen, je zult van andere dingen leren genieten. Je zult minder piekeren wellicht, omdat je geleerd hebt dat de wereld toch wel doordraait of jij je nu druk maakt om iets of niet.

Dus je verandert wel, maar toch ook weer niet, je zult nog steeds zorgen hebben, eenzaamheid kennen als je dat in Nederland kende, een burn-out kunnen krijgen of door je rug gaan als je daar in Nederland ook al een zwak voor had, je zult nog steeds momenten van twijfel kennen en van verlangen naar……misschien wel “Thuis” en bitterballen enzo.

Emigratie betekent niet per definitie dat ALLES beter wordt, alles wordt wel anders, zelfs jij over de jaren.

Maar of dat beter is, daar heb je zelf invloed op, door bijvoorbeeld goed doordachte keuzes te maken ten aanzien van dingen die jou gelukkig maken bijvoorbeeld op het gebied van

• zekerheid hebben over de toekomst
• grenzen voor wat betreft uitdagingen zowel financieel als fysiek, maar ook hoeveel stress je wilt en aankunt
• woongenot, wat heb jij nodig om lekker te wonen, qua huis en woonomgeving
• hoe ver wil je gaan met integreren, wil je helemaal opgaan in de gemeenschap of wil je toch meer een goed geaccepteerde buitenstaander blijven
• hoe je rol in het gezin is na emigratie als je met het gezin emigreert en hoe de verhoudingen liggen qua werkverdeling, maar ook meningen over zaken als integratie, geld uitgeven, sparen, investeren, werkbalans.

En zo kun je wellicht zelf nog wel dingen aanvullen waar ik niet eens aan gedacht heb.

Een succesvolle emigratie heeft niet alleen tem aken met het slagen van de plannen, maar heeft ook te maken met zelfkennis, zelfinzicht en kennis van je persoonlijke situatie. Met een vorm van realisme over je plannen en hoe je huidige leven zich verhoudt tot straks je nieuwe leven na emigratie.

Zoals een klant van mij opmerkte: hoeveel ben ik bereid in mijzelf te investeren?

Dat investeren in jezelf en die zelfkennis kun je vergroten met behulp van een handige tool die ik gemaakt heb, het is een avondje werk schat ik in, een beetje afhankelijk van je situatie. Maar je hebt aan het einde van die avond wel overzicht en van daaruit een plan. Zowel financieel als emotioneel. Je weet waarom je bepaalde keuzes maakt, je hebt inzicht in allerlei zaken die spelen rondom de belangrijkste investering bij emigratie: jijzelf.

Emigratieplannen?

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jouw vragen beantwoord worden.