Een bezoek aan Francisco May, Mexico

Op de motor door Mexico, een spannende expeditie van het Yucatan schiereiland, dwars door het land naar de andere kant, Bajaj California Sur. Ik reis over wegen waar niet veel toeristen rijden en ontdek het echte Mexico. “From Pueblo to Pueblo” is het thema van de reis. Een reis vol ontdekkingen en verassingen.

Nederland heeft altijd een bijzonder reisadvies voor Mexico en de vragen die ik krijg van mensen gaan vooral over veiligheid. De berichtgeving over Mexico in het nieuws is erg eenzijdig en gaat altijd over drugs en geweld. Er is weinig positief nieuws over Mexico anders dan de vakantiefoto’s van vrienden of familie die aan de Riviera Maya zijn geweest en je prachtige witte stranden laten zien en de typische toeristenplekjes.

Ik wil de andere kant van Mexico zien, ik wil zien hoe de Mexicanen leven en weg stappen uit die droomwereld die ze in Mexico tot in de perfectie creëren voor toeristen. Ik wil zien waar de sla groeit die we eten, de appels aan de bomen hangen, waar de kinderen spelen die straks kamermeisje worden of kok. Ik wil weten hoe het komt dat dit land nog steeds een ontwikkelingsland is en hoe dat er dan uit ziet. En ik wil vooral weten of het waar is wat ze zeggen over Mexico: dat dit een land is vol vriendelijke mensen met een prachtig landschap wat wisselt in elke staat.

Ik rij, samen met mijn zoon, van de ene kant van Mexico naar de andere kant, en ik begin in Cancun.

Van Cancun naar Francisco May, een slaperig dorp waar de weg eindigt in een zandweg

Het is ene typische zondagmiddag rit, van Cancun over de D180, alleen rij ik hem niet op zondag. Je neemt vanuit Cancun de federale highway richting Merida (Libre, dus niet de tolweg), en dan net voorbij de afslag naar Emiliano Zapato, vind je de afslag naar Francisco May.

Een lange weg voert je langs allerlei rancho’s die je kunt huren voor feesten en in de weekenden naar toe kunt voor vertier, sommigen hebben dieren, de meesten hebben een zwembad, allemaal hebben ze een feestlocatie en in sommigen kun je ook overnachten.

Het dorp Francisco May heeft geen echte winkels, en maar 1 verharde weg

Het dorp Francisco May en de weg er naar toe zijn amper te vinden op Google Maps. En hoewel Google Maps de suggestie wekte dat het een lange onverharde weg zou zijn is hij prima geasfalteerd. Hij eindigt net voorbij het dorp in een zandweg vol keien, en we besluiten dat voor een later tijdstip te bewaren.

Francisco May is duidelijk op de kaart gezet door een Federaal overheidsproject waarin wegen aangelegd worden naar agrarische gemeenschappen voor betere verbinding en bevoorradingsroutes. Het project-bord staat nog in de berm, hoewel voor dit dorp het project al een tijdje geleden is afgerond. Er is stroom, 3G internet, en de winkel waar we stoppen voor wat drinken is in een typisch Maya huis. We hebben keuze uit cola of cola. Mijn zoon Arnan past amper door de deur, zo laag is het.

De mevrouw in de winkel is bezig tortillas te maken voor de verkoop en er hangt zoals in zoveel huizen in Mexico een hangmat.
Alle zijwegen in het dorp zijn onverharde wegen. Het is een slaperige gemeenschap.