Balans zoeken in een stille wereld

Mijn Facebook volgers en lezers op Floating Coconut hebben al wel meegekregen dat ik mijn relatie verbroken heb. Het was erg pijnlijk om te ontdekken dat de man die beloofde anders te zijn toen ik hem over mijn vertrouwen-problemen vertelde, mijn vertrouwen ernstig beschaamde met een tweede leven waar ik niets vanaf wist.

Ik had mijn vermoedens, maar ik wist het niet zeker, tot ik ontdekte op Facebook dat hij zijn relatie status had veranderd samen met die andere vrouw. Pijnlijke ontdekking. Het enige positieve wat ik kan bedenken is dat mijn intuïtie nog werkt en dat ik er snel achter kwam. Ik had al weken mijn vermoedens, en nu had ik bewijs. Want hij bleef het maar ontkennen als ik hem vroeg naar andere vrouwen in zijn leven.

Hij zou de eerste Mexicaan zijn die ik ontmoette die niet een tweede of derde vrouw er op na hield.

De afgelopen weken heb ik al wonden likkend doorgebracht. Ik de wereld die nog steeds gedeelte lijk op pauze staat vanwege het Corona Virus zit ik veel thuis. Dat is fijn, want ik kan in alle rust bijtrekken van de enorme teleurstelling en lekker janken als ik zin heb. Het is ook minder fijn, want ik verveel me de pleuris en heb veel te veel tijd om na te denken.

Nog een positief iets, het hele debacle leverde weer een bende blogs op voor mijn relatie-advies-categorie op de Floating Coconut website.

Hopelijk kunnen mensen hun voordeel doen met mijn schrijverij

De stilte is oorverdovend na hele dagen met hem op WhatsApp. En ik zou liegen als ik zeg dat ik het niet mis om iemands speciaal iemand te zijn. Maar een tweede of derde vrouw, dat nooit! Ook niet een eerste vrouw en dan weten dat hij altijd 1 voet buiten de deur heeft. Sorry mar dat voegt gewoon niet voor mij, ik wil iemand prinses zijn, iemand koningin. En je mag best op straat rondkijken en honger krijgen, maar je komt thuis eten.

Nu ja, in de stilte van de dag zoek ik mijn balans. Ik wil weer een blije tevreden single worden. Die persoon die ik was voor ik aan het hele dating avontuur begon.  Die persoon die ik was voor Covid-19 al mijn plannen in de war gooide.

Ik heb mijn huurcontact verlengd tot april 2021.

Ow, bah dat buikgevoel als ik 2021 typ….jasses. Nog nooit in mijn reizende jaren heb ik zo lang ergens gewoond als nu. Maar ja, mijn pas is nog steeds niet klaar, ook al heb ik al de toestemming om nog een paar jaar hier te blijven, en ik moet nog door de rest van de papiermolen heen als het gaat om Belastingnummer, rijbewijs en ziektekosten verzekering. Dus ik zit nog wel even.

Daarbij, met die hele COVID-19 toestand is reizen in Mexico nu helemaal niet fijn, Zo mag je bijvoorbeeld in sommige staten niet eens de staatsgrens over als je een kentekenplaat uit een andere staat hebt. En zitten sommige delen nog in totale lockdown. Het leek verstandig om het contract te verlengen, maar met gepaste tegenzin.

Alles is een beetje vaag in het leven momenteel. De ene dag is een restaurant open, en dan weer gesloten, de ene dag is er heel veel politie op straat, en de volgende dag bijna niks. De ene dag worden de regels streng gehandhaafd en de volgende dag niet.

Die wisselvalligheid maakt het allemaal onduidelijk. Maar wat duidelijk is is dat ook deze staa tin Mexico zwaar lijdt onder de economische druk van een lange lockdown. Er slapen mensen onder viaducten, die daar ook hun behoefte doen, er liggen veel meer mannen op straat te slapen dan ik hier ooit gezien heb, en heel veel winkels zijn leeggeruimd en staan te huur, omdat de eigenaar niet meer verder gaat met zijn bedrijf.

Op 5th Avenue zwermt er van de Amerikanen die zich niet aan de regels houden en ik vind het een hoog risico gebied momenteel.

Loop je door 5th Avenue, de belangrijkste toeristen straat hier in Playa del Carmen, dan waan je je in een andere wereld, hoewel nog veel winkels dicht zijn zwermt het er van de drugsverkopers die je echt lastig vallen, zonder in acht neming van 15 meter afstand of een mondkapje hijgen ze in je nek over alles wat ze te koop aanbieden. Als je boos wordt en eist dat ze afstand houden maken ze een gebaar van een pistool waarvan ze de trekker overhalen. Ik vind 5th Avenue een vreselijke plek, dat was het altijd al, maar het is nu echt een standje erger.

Dus wandel ik vaak de andere kant op, probeer ik meer lokale eethuisjes uit voor lunch, en loop ik door wijken die stil en verlaten ogen omdat de meeste mensen toch nog binnen zitten. Ook vanwege de warmte, we zitten in de heetste maand van het jaar, en de temperatuur ligt dagelijks rond de 40ºC en de gevoelstemperatuur is nog hoger.

Wandelen is dus een heuse safari. Maar het levert wel leuke plaatjes op!

Neem eens een kijkje in de webshop!