reden emigratie, emigreren waarom, ik wil emigreren, wonen in het buitenland, ik vertrek, buitenlandse droom
Emigreren

De belangrijkste reden om juist nu te Emigreren

De redenen om te emigreren zijn divers. De één doet het voor ene beter toekomst perspectief, de ander omdat hij Nederland en alle regels zat is. Weer een ander droomt al jaren van een nieuwe start. Sommigen willen weg uit een situatie die uitzichtloos lijkt. Wat je reden ook is, en hoe persoonlijk die reden ook is, dat bepaal jij zelf. Maar al die redenen om te emigreren overstemmen vaak die ene allerbelangrijkste reden.

Als ik terugkijk op mijn emigratie dromen en plannen waren ze al heel lang onderdeel van mijn leven. Ik begon met reizen op mijn 17de toen ik via de UK en de Caraïbische eilanden naar Zuid Amerika reisde en daar het hele continent heb rondgezworven. De horizon was geen grens voor mij, maar een uitdaging. En dat is ze nog steeds eigenlijk.

migratie, vertrekken, nieuwe start,

Ik weet wel dat niet iedereen zo in elkaar zit als ik.

Vrienden en familie achterlaten is niet voor iedereen eenvoudig. Er zijn mensen die hun emigratie droom volgen en stikken van heimwee naar een paar maanden. En hoewel ik soms intens naar een bitterbal kan verlangen of een haring met uitjes, ik heb eigenlijk nooit heimwee gehad. Vroeger niet, en nu ook niet.

Sterker nog: pas zei iemand: kom dan terug, en ik voelde een klomp stress in mijn maag vallen niet te kort. Nederland is voor mij te klein. En ik was er in 2019 voor 2 weken alleen om te beseffen dat ik er ook niet meer pas. De kleinburgerlijkheid, de containerbegrippen van “ploppen op vrijdag” en “de week doormidden zagen” en “ANWB-Stelletjes” dat heb je echt alleen in Nederland. Er zijn geen andere landen in de wereld, voor zover ik weet die zo bezig zijn met weekend vieren en werk-weken uitzitten.

Personal Advice

Ooit was ik 1 van die ploppende werkweek uitzittende mensen

Begrijp me goed, ik veroordeel niemand, ik was ook ooit zo, mooi spullen, trends volgen en lekker meedoen. Alles om aansluiting te vinden bij familie, vrienden en buren. En toch sloot ik nooit aan. Diep in mijn hart was ik zo ongelukkig. En ik droomde nog steeds die meisjes droom van verre reizen, donkere vreemdelingen en spannende geuren van verre markten.

Digital nomade, eenzaamheid, allen reizen

Tussen al dat aangepaste was ik eenzaam. En dat kwam omdat ik mijzelf verloochende

Toen ik na mijn Zuid Amerika reis thuiskwam voegde ik niet meer. Ik had een ander dagritme met een siesta, ik had een heel andere kijk op wereldgebeuren en politiek, ik was socialer en toch introverter dan ik ooit was geweest. Ik had de wereld gezien op jonge leeftijd en het had me veranderd. Besef wel, mijn toen reis, was voor de mobiele telefonie. Naar huis bellen duurde soms dagen voor er verbinding was en DHL met pakketbezorging van deur tot deur bestond nog niet. Er zwerven nog steeds pakjes rond die nooit aangekomen zijn en ik gaf het naar huis bellen, mede vanwege de torenhoge kosten al snel op.

Ik was zelfstandig geworden op een leeftijd waarop in mijn tijd de meeste jongeren nog hun identiteit zochten.
En die volwassenheid zorgde ervoor dat ik nergens paste en heel slecht aansluiting vond, ook al deed ik nog zo mijn best. Naarmate de jaren vorderden ging het aanpassen steeds beter en voegde ik wel in, maar diep in mijn hart bleef ik een buitenbeentje met een heel eigenzinnige kijk op de wereld.

Tarsier Bohol

Ik zal nooit weten of dat eigenzinnige typetje al in mij zat en tot leven kwam door de reizen

Het feit dat ik zo ben, en bleef, zal altijd een vraagteken zijn denk ik, kwam ik tot leven door mijn reiservaringen? Of was ik bij mijn geboorte al zo? Ik denk dat iets in mij wakker werd, door de reizen. Iets wat diep verborgen zat in mijn genen. Of in mijn ziel.

Ik weet nog wel dat ik de uitspraak van een zeevarende oom van mij kon begrijpen, als jong meisje al: de horizon blijft altijd roepen.

En dat is zo, de horizon roept mij altijd, al van jongs af aan ben ik gefascineerd door wat er achter die horizon ligt, de volgende bocht, over de volgende heuvel……..

vertrekken, emigratie, nieuwe start, emigreren, wonen in het buitenland, mexico filipijnen

De belangrijkste reden om te emigreren, ik dwaal af.

De belangrijkste reden om te emigreren ben jijzelf. Ongeacht je situatie. Er zijn redenen die je bedenkt om te gaan. Maar het verlangen, de moed, de durf, de kracht om die stap te nemen en hem te overleven, want dat telt ook, je succes na emigratie, dat verlangen die eigenschappen zitten in jou opgesloten of niet.

Onlangs zei iemand op Twitter: Ja maar mijn familie, als die nu meeging…….en ik dacht: dan ben je er dus niet aan toe om te emigreren. Dan is de reden om te blijven groter dan de reden om te vertrekken. Hoewel ze diep in haar hart verlangt naar zonnigere oorden.

Op een dag komt er een moment dat je gaat, dat je weet dat je gaat.

Er komt een dag dat je de beslissing neemt, maar dat verlangen zit/zat al jarenlang in je, aan de oppervlakte zoals bij mij, of diep verborgen in je hart. Op een dag gaat die deur open en dan weet je het. En dan gaat ook alles in je leven in die richting van emigratie. Dan is geen hobbel op je pad groot genoeg om je te stoppen. Misschien vertraagd het wat, maar stoppen doe je niet. Want je wilt, en je weet dat het voor jou het beste is om te doen.

Ik droomde mijn hele leven al van wonen in andere landen. Ik had er alleen nog geen perfect plaatje bij. Ik dacht altijd een boerderijtje in Frankrijk, met wat kippen en een geit. Of in Spanje misschien. Ver weg van toerisme en drukte, en dicht genoeg bij een grote stad. Lekker aangepaste droom, niks spannends en uitdagends aan, geborgen, geïnspireerd door de vele afleveringen van “Ik Vertrek” had ik zo mijn eigen “Buitenlandse Droom”.
Maar als je bij dat verlangen de omstandigheden optelt als je toe bent aan vertrekken, blijkt soms dat dat plan helemaal niet bij je past. En moet je die droom bijstellen.

Sipalay Sugar beach

Soms komen mensen daar jaren na emigratie pas achter en stellen ze plannen bij, verhuizen ze naar een ander land of keren terug.

Mijn droom van dat boerderijtje was een leven wat helemaal niet bij mij paste. Toen ik besloten had mijn hart te volgen ontdekte ik dat ik niet meer wilde settelen, althans: voorlopig niet. Ik wil reizen, ontdekken, leren, zien, proeven, ruiken, ervaren. En dat zou op 1 plek al snel allemaal gedaan zijn. Dus ik moest over die roepende horizon reizen om mijn hart te volgen, niet 1 x maar keer op keer.

En zo emigreerde ik in 2015, wetende dat ik nooit meer in Nederland zou wonen de halve wereld rond, en reisde ik bijvoorbeeld in 2019 door drie continenten en weer de halve wereld rond naar weer een nieuwe plek. Omdat mijn oude plek niet meer voegde en de stem van die horizon steeds luider klonk.

Een beetje navelstaren over het onderwerp emigratie is dus helemaal niet raar of verkeerd. Sterker nog, het is aan te raden. En er zijn genoeg vragen die je kunt bedenken die je jezelf moet stellen om je plan te laten rijpen.
Maar in de basis is het verlangen er al, want de belangrijkste reden om te emigreren ben jijzelf.

Emigratieplannen? Koop de Handleiding voor Emigratie

Ben jij dankbaar voor de gratis informatie?

Toon hier je dankbaarheid voor de informatie die ik gratis op mijn website publiceer zodat jouw vragen beantwoord worden.

 

Ik beantwoord eenvoudige vragen over emigratie in de reacties. Heb je behoefte aan meer persoonlijke interactie kijk dan eens achter deze link.

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.