Emigreren waar naar toe
Emigreren

Emigreren maar waarheen?

Steeds meer mensen lopen met het idee om te gaan emigreren. En we dromen allemaal wel eens van de loterij winnen en overnieuw beginnen. Maar ls je dan eenmaal die gedachten of droom werkelijk wilt maken zijn er een heleboel vragen die door je hoofd spelen.

Eén vraag is: maar waar ga ik dan naar toe als ik ga emigreren?

Veel mensen baseren hun emigratieplannen op een vakantieland waar ze ooit eens of meerdere keren geweest zijn en geweldig vinden. Maar is dat wel een reëel beeld? Want op vakantie zijn in een land is iets heel anders dan er echt wonen, buiten het hotel te leven of in een gebied zelf een huis te huren waar maar weinig of geen andere emigranten wonen.

Emigreren, verhuizen naar buitenland, landen keuze

En dan moet je het opeens samen doen met je nieuwe buren, hun cultuur, gewoontes en de taal.

Hoe weet je nu zeker dat het land wat je voor ogen hebt, het land is wat bij je past?

Je kunt videos kijken van andere mensen die er wonen, op YouTube of Vimeo en zelfs op Facebook. Je kunt lezen over het land en op Google zoeken naar informatie over wetten en regels, culturele gewoontes en feestdagen. Maar eigenlijk weet je het pas als je er echt woont. En dan ook nog niet de eerste paar weken of maanden, soms pas na een paar jaar. Je kunt zomaar op een dag wakker worden en denken” Wat heb ik gedaan?”

Emigreren, waar naar toe

Op een terras zitten en naar de omgeving kijken en denken: heeft dit me nu het geluk gebracht waar ik naar op zoek was?

Eigenlijk weet je dat dus nooit helemaal zeker, zelfs niet als je er al een tijdje woont. Er kan zomaar iets gebeuren waardoor je leefplezier onderuitgehaald wordt en het voor jou opeens niet meer leuk is in een land.

Maar ben je dan wel gelukkig in dat land?

Toen ik naar de Filipijnen vertrok vond ik het fantastisch, ik hield van de natuur, de vrijheid het totaal regelloze van het land, er was altijd wel een mouw aan te passen als er regels waren. En toch ging ik er na 3,5 jaar gewoond te hebben weg. Ik heb veel rondgereisd en rondgekeken en ik wist zeker dat als ik er wilde wonen dat op Siquijor moest zijn, want dat was een geweldig eiland waar ik me thuis voelde. En door de centrale ligging kon ik binnen een uurtje in een grote stad zijn van mijn keuze. Ik heb er in totaal 3x gewoond, in 3 verschillende huizen en in hotels.

Mijn laatste huis stond op het randje van een klif, uitkijken over de bohol zee, ver beneden mij was een vissers-strandje en een koraal rif war schildpadden kwamen en de Filipijnse Adelaar vloog elke dag op ooghoogte boven de baai, soms zo dichtbij dat ik hem bijna kon aanraken.

Maar op een dag vroeg ik me af: ben ik nog wel gelukkig in dit land? Ik ergerde me meer en meer aan alle openlucht karaokes, die overal uit de grond plopte, zelfs bij mijn huis ver buiten de bewoonde wereld, had iemand een stopcontact gevonden en dreunde dat ding als er stroom was, dag en nacht. En het rijgedrag, door de invoer van grote SUV’s en het feit dat bijna geen enkele Filippijn ooit rijexamen heeft gedaan was motorrijden daar werkelijk bijna suïcidaal.

En er was nog veel meer, de eindeloze stroom vuilnis in het riviertje naast mijn huis wat zo de zee in spoelde de eindeloze stroom plastic en ander menselijk afval en zelfs dode dieren. Ik was er wel klaar mee dat het paradijs soms zo diep in de plastic soep stond. En dan het groeiend toerisme, Het ooit zo stille landelijke eiland barste na de sluiting van Boracay in 2018 uit zijn voegen. Chinezen kochten alles op en grote resorts werden gebouwd en drukte nog zwaarder op de wankele stroom en watervoorziening. Ik had soms maar 4 uur elektriciteit per dag, en die 4 uur jankte dan ook die karaoke nog eens non stop, inclusief de dronken meezingers. En toen de grote roedel schurftige zwerfhonden de kabels van mijn motor hadden doorgeknaagd op een nacht was ik er wel klaar mee. En ben ik plannen gaan maken om weg te gaan.

Ik was geëmigreerd om een beter leven te hebben en om 2 uur te moeten rijden van winkel naar winkel op jacht naar bijvoorbeeld een pond gehakt of een t-shirt hoorde dar niet bij.

Dus op zoek naar een ander land.

emigreren waar naar toe

En hoe kies je dat dan? Hoe weet je dan of het daar wel lukt?

Lees verder op de volgende pagina

Pagina's: 1 2

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.