Ik woon in Nederland en ben niet gelukkig

Nederland wordt door vele buitenlanders gezien als het land van melk en honing. De plek waar de straten van goud zijn en de gebraden kippen zo je mond invliegen. Toch is Nederland voor veel Nederlanders allang niet meer een zorgvuldig opgebouwde welvaartsstaat. En steeds vaker lezen we over afbraak van sociale voorzieningen en inbreuk op pensioenbeloftes en rechten. En er heerst een boel onvrede.

Sommige mensen lijden in stilte onder de toenemende armoede, anderen klagen steen en been op sociale media en op verjaardagen weet altijd wel iemand een verhaal van politieke ellende, foute beslissingen of een nieuwe regel (al dan niet opgelegd door Europa) waar Nederlandse huishoudens de dupe van worden. En weer anderen voelen zich niet meer vrij in de Nederlandse Democratie waar vrijheid van meningsuiting de laatste jaren veel mensen het zwijgen heeft opgelegd.

Eigenlijk kun je momenteel geen krant aanklikken op het internet en allen maar lezen waar en hoe het huidige kabinet faalt en gebrek toont aan toekomst visie. Maar ook de aanhoudende stroom gelukszoekers, die men stug immigranten noemt en niet langer asielzoekers die de grens maar blijven overlopen, en het toenemende drugsgerelateerde geweld op straat, de steekpartijen onder jongeren, de woningnood, hoofdpijndossiers, klimaatproblemen, het is allemaal vreselijk zorgwekkend.

Het ooit zo rustige kalme, beheerste cultuur-rijke Nederland vervalt tot een ware banenenrepubliek aangestuurd door twee overheden. Europa wat impopulaire maatregelen oplegt d.m.v. ongenuanceerde wetgeving en het kabinet wat dan nog een beetje franjes mag bedenken om die wet binnen het Nederlands rechtenstelsel goed te laten vallen bij het publiek.

Afspraken en beloftes worden allang niet meer nagekomen, zelfs niet door de premier en gedaan aan zijn eigen partij, laat staan door het voltallig door Nederland democratisch gekozen kabinet aan het volk.

De middenklasse werkt zich een slag in de rondte om het hoofd boven water te houden en zicht te houden op levensplezier onder al het liberaal geneuzel over WOKE, en over hoe “onze cultuur” aanstootgevend is en dus langzaam verdwijnt in links geschreeuw van gelijkheid en broederschap waarbinnen de vrijheid voor de massa ver te zoeken is en alleen de grootste schreeuwer nog een stem heeft.

Ik behoorde in 2014 tot die groep mensen die ontdekte dat er heel veel dichte deuren zijn in Nederland. Ik wist het al een beetje door mijn jarenlange werk als welzijnswerker, maar ik heb het ook zelf aan de lijve ondervonden hoe onvriendelijk de instanties en regelgeving in Nederland is als je na jarenlang werken en premies afdragen iets nodig hebt. En toen ik in 2019 even terug was in Nederland schrok ik van het feit dat iedere jongere klinkt als een rapper of buitenlander met een spraakgebrek terwijl ik me suf moest zoeken naar een bankfiliaal om mijn zaken te regelen. Maar ook de houding van de mensen onderling, zo zuur, zo veroordelend, zo sacherijnig.

En onder mijn klanten hoor ik het ook, de lijst met klachten waarom mensen ontevreden zijn of zich niet meer thuisvoelen.

Wat zijn redenen voor ontevredenheid onder Nederlanders:

• voor hun persoonlijk geval het falen van het systeem, er is geen sociale zekerheid meer, elke regeling staat op de schop zo lijkt het wel en bijvoorbeeld de uitkomst van een goed pensioen is totaal van tafel.
• de stijgende kosten van dagelijks leven, boodschappen, vaste lasten, huur, lokale belastingen en zorgverzekering er lijkt geen eind te komen aan de inflatie, de graaicultuur en de nieuwe wetten vanuit de overheden die alleen maar geld moeten opleveren voor het gevoerde beleid
• het gevoel te hebben dat je stikt of verstikt in een land waar vrijheid hoog in het vaandel staat en wat een land is geworden van onmogelijkheden
• het schrijnend woningprobleem wat nu door het CO2 beleid nog groter wordt.
• het immigratiebeleid, veel Nederlanders hebben het gevoel dat voor ‘buitenlanders alles kan’ maar voor het eigen volk steeds minder
• Politieke partijen die hun verkiezingsbeloften niet nakomen
• onverdraagzaamheid onderling, als je maar hard genoeg schreeuwt dan heb je ene stem en anders moet je gewoon je bek houden en er lijkt steeds minder ruimte te zijn voor de “gewone” mens. En je bent al snel de klos als je je mening wel uitspreekt en tegen de ontwikkelingen bent van generneutraliteit in onderwijs en geschiedenis, groene smooties en krekels eten en BLM en weet ik war er nog meer speelt.

Als je in Nederland woont geniet je of met volle teugen van alles wat er voor je geregeld wordt, of je voelt je in een keurslijf geperst wat met de dag benauwder gaat zitten. De middenmoot lijkt zich steeds meer over deze twee groepen te verdelen en Jan Modaal is al jaren geleden al overleden, hoewel de regering er nog steeds gebruik van maakt in zijn begroting.

Wat kun je doen om weer gelukkig te worden?

Ik denk dat veel mensen die diep ongelukkig zijn het gevoel hebben dat ze vast zitten. En dat er geen uitweg meer is. Die sudderen dan maar een beetje door van maandelijkse storting naar maandelijkse storting en rijden al dan niet elke dag naar hun werk en vergrijzen in die sleur.

En als je tot over je oren in de schulden zit, of vast zit in eindeloze sociale en economische verplichtingen, dan is dat ook zo, dan lijkt er vaak ook geen uitweg meer.

Toch kan het stellen van een doel waar je naar toe werkt de richting aangeven uit die eindeloze sleur. En zelfs richting geven aan die eindeloze reeks aanmaningen of lusteloze werkdagen.

Toen ik besloot naar het buitenland te verhuizen heb ik mijn visie op geld, leven en geluk drastisch gewijzigd

Ik heb alles wat van mij was verkocht, echt alles, boeken, meubels, kleding, dat heeft 2 jaar geduurd, maar uiteindelijk ging ik wel op pad, met een leuk zakcentje. En ik leerde minimalistischer te leven, een soort van “terug naar de basis”. Want we hebben in Nederland een enorme consumptiemaatschappij en weggooi cultuur. Maar ik ben ook anders gaan denken over comfort, geluk, inkomenszekerheid (ik had immers geleerd dat er geen zekerheid bestaat!) en toekomstperspectief. Het eiste een boel wilskracht, maar ik ben nu, met minder rijker dan ik ooit was en gelukkiger. En ik doe wat ik leuk vind, letterlijk en figuurlijk. Ik heb weer regie over mijn eigen leven.

En ook voor jouw gelukkigere toekomst geldt: Waar een wil is is een weg. Zelfs als je besluit in Nederland gelukkiger te worden en niet te emigreren.

Maar misschien is het wel beter om juist nu Nederland te verlaten en elders iets nieuws op te bouwen. Hoe moeilijk dat ook lijkt vanuit je huidige situatie of positie. Het begint er namelijk op te lijken dat de wereld steeds meer op slot gaat, zelfs nu we weer alle vrijheid hebben na de laatste pandemie. En dat het dus in de toekomst nog moeilijker wordt om weg te gaan.

De wereld lijkt steeds meer ‘ingericht’ te worden op thuisblijven, hard werken en belasting betalen. En met “wereld” bedoel ik Europa, en met name West Europa. Met de invoering van het CO2 verhaal en de lancering van een CO2 budget, kan het in de toekomst wel eens zo zijn dat emigreren nog lastiger wordt en dat je, naast sparen voor een zakcentje, je ook moet sparen voor voldoende CO2 ruimte om weg te kunnen/mogen.

Ik nam het heft in eigen handen in plaats van lijdzaam af te wachten

Als je de regie weer in eigen hand neemt over je leven, kun je je levensplezier weer terug vinden. Veel te veel emsnen zijn zo afhankelijk geworden van alles wat de overheid biedt, dat ze de regie zo goed als kwijt zijn.

Want zonder die toeslag, zonder toe premie, zonder die korting, zonder die verzekering, zonder……….kan ik niks en alleen maar hard werken, zei een klant tegen mij. En ik pareerde zijn uitspraak met: Maar wat had je gedaan als je in een land was opgegroeid waar dat allemaal niet voorhanden was?

Ik denk dat om je geluk terug te vinden, in of buiten Nederland het belangrijk is dat je het gevoel hebt dat je de regie weer in handen hebt. En dat is iets wat je zelf moet doen.

Een realistisch doel stellen en daar naar toe werken, en dan misschien wel van koers veranderen. Door te verhuizen, een andere baan te zoeken of misschien zelfs wel te emigreren.

Tips om grip te krijgen op je leven in Nederland:

• Hou grip op en inzicht over je inkomsten en uitgaven, als je weet wat er in komt en waar je geld aan uitgeeft, dan weet je ook waar je op kunt bezuinigen als de nood aan de man komt. Ik hou al mijn uitgaven bij in een app op de telefoon. Dat vereist enige discipline, maar het is de moeite waard. Ik kan op die manier van 9500 euro per jaar rondkomen.
• Blijf gebruik maken van je stem-macht, ga niet ‘niet stemmen’ omdat je geen vertrouwen meer hebt in de politiek, een sterke oppositie is soms beter, zeker met die brede coalities die Nederland vaak kent.
• Probeer extra inkomsten te genereren door spullen te verkopen, wat voor jou al jaren onbruikbaar op zolder ligt is voor een ander misschien wel net dat nuttige dingetje om hun leven aangenamer te maken. Door op te ruimen en te minimaliseren krijg je lucht, letterlijk en figuurlijk.
• Weet wat je gelukkig maakt, maak eens een mood board of een lijstje met dingen die jou gelukkig maken en streef daar na. Verras jezelf en leer jezelf beter kennen. (Bekijk ook: 100 vragen aan jezelf)
• Stop met klagen, maar zet realistische doelen en jaag die na, stapje voor stapje je dromen realiseren, dat werkt motiverend
• Geloof in jezelf, als je in een maatschappij leeft die steeds maar afknabbelt van je bestaansrecht dan is het makkelijk om te gaan twijfelen aan jezelf, maar dat is iets waar je je tegen kunt verzetten, blijf geloven in jezelf, in je dromen en in je toekomst, wat er ook gebeurd in je leven.
• Lees minder kranten en minder je sociale media gebruik, regelmatig trek ik me terug van alles wat digitaal is, en lees ik even geen kranten meer en doe ik even niet meer mee. Omda thet gewoon zoveel rust geeft in je hoofd en je weer overzicht krijgt, voor de media is Angst een verdienmodel geworden, en zij spelen er op in om je constant onzeker te maken en door constant berichten op healines te lezen die die onzekerheid voeden, is je lichaam in een constante negatieve staat.

Als je een kans krijgt, dan moet je niet aarzelen en die met beide handen aangrijpen, en soms moet je die kans gewoon zelf creeren. Door de regie over je eigen leven weer op te pakken.

 

Heb jij hulp nodig bij je emigratie plannen?

 

Emigratieplannen? Koop de Handleiding voor Emigratie

*op al mijn producten en dienstverlening zijn mijn ToS en Privacy Policy van toepassing, ik werk vanuit een andere tijdszone hou rekening met het tijdsverschil.

 

 

• dit artikel is oorspronkelijk geschreven en gepubliceerd op 21 september 2019 en herschreven en geupdat op 3 juni 2023.