Mijmeren over single zijn, alleen reizen en eenzaamheid

Eenzaamheid is een gevoel wat met mij meereist, in Nederland voelde ik me chronisch eenzaam en dat is niet verandert op mijn reizen. Sterker nog, ik ben er van overtuigd dat ik zo goed tegen dit zwervers bestaan kan omdat ik goed kan omgaan met eenzaamheid. Maar er zijn dagen dat het me in de weg zit dat gevoel.

Laat ik beginnen met zeggen dat ik gelukkig ben als single. Als ik in een relatie ben, merk ik dat ik een enorme behoefte heb om alleen te zijn. En dat heeft vaak niet altijd de beste uitwerking op mijn partner. Die wordt daar vaak onzeker of ontevreden van. Dat geeft mij dan weer een benauwd gevoel en dan verbreek ik de relatie.

En dan voel ik me eerst heel blij met mijn herwonnen vrijheid, en dan kak ik weer langzaam in en slaat de eenzaamheid weer toe.
Ik moet dan emotioneel wat schikken en schuiven en aanpassen, afkicken zo je wilt, van alle aandacht, aanraking en intimiteit.

Als je altijd onder de toeristen leeft zie je veel stelletjes

Hoewel ik niet doof en blind ben voor de vakantiestress die vaak gepaard gaat met 3 weken op elkaars lip zitten en ik genoeg verhitte en verdrietige discussies zie tussen stellen op reis, word ik ook dagelijks geconfronteerd met “samen”. Alle tafels zijn voor 2 personen, hotelkamers en hotelaanbieding zijn meestal gericht op 2 personen, en de mensen om mij heen zijn vaak samen.

En soms bekruipt me dan het verlangen om ook samen met iemand te zijn. Het moet geweldig zijn om samen te reizen, mooie herinneringen op te bouwen en samen dingen te delen. Als dat dan gecombineerd kan gaan met een levenspartner en je ook nog intimiteit deelt en romantiek is dat natuurlijk helemaal top.

Ik ben niet jaloers op stellen die ik samen doelgericht zie reizen en genieten, maar soms benijd ik wel hun band.

Als ik me eenzaam voel wil ik daten

Het is makkelijk om te gaan daten als het gevoel van eenzaamheid de overhand neemt. Maar je bent ook vreselijk kwetsbaar op zo’n moment. En hoewel ik heel goed weet wat ik wel en niet wil in een relatie is het toch zoeken naar een midden waar allebei de partners zich gelukkig voelen. en het beste tot hun recht komen.

Als je date in een ontwikkelingsland is dat moeilijker dan in Nederland. De sociale en economische verschillen zijn vaak veel groter en het is moeilijk helder te houden of het nu je geld is of je persoonlijkheid wat je aantrekkelijk maakt. En soms is het een beetje van beiden. En daar is niets mis mee, zolang het maar behapbaar blijft.

Maar toch, meestal, kies ik voor vrijheid en benauwd een relatie me. Ik ben introvert, hoog sensitief en heb een groot hart, maar ik ken mijn grenzen en geniet toch heel erg van het leven alleen.

Het aanpassen aan single leven na daten is het lastigste

Elke keer zeg ik tegen mijzelf: dat doen we nooit meer, en toch ga ik weer vaak de fout en date ik weer. Vriendschappen bouw je niet snel op als je altijd verder reist en erg op jezelf bent. En daten lijtk een makkelijke manier van contact leggen. Toch, in een land als bijvoorbeeld Mexico, op mijn leeftijd, zit er nog een behoorlijk macho patroon in die mannen die het voor ene vrije geest als mijzelf lastig maakt. Ik ben geen feminist, maar ik heb wel een ander levensideaal dan tortillas bakken en onderbroeken wassen.

Het heersende rollenpatroon maakt het lastig om een levenspartner te vinden

Als ik dan een relatie verbroken heb, zoals nu, onlangs, dan worstel ik weer met verlangens naar aanraking en intimiteit, maar ook gewoon naar goede gesprekken en vriendschap. Want dat zou geweldig zijn, als ik een sterke vriendschap kan opbouwen met iemand die de groeiende afstand kan overleven.

Toch heeft single zijn en solo reizen voordelen

Hoewel ik vaak samenreis met mijn zoon, geniet ik van mijn single leven en zeker ook van mijn solo reizen. Het geeft me een unieke kans heerlijk egoïstisch te zijn en te doen wat ik wil:

• ik kan gaan en staan waar ik wil
• ik kan doen waar ik zin in heb zonder eerste te moeten overleggen met iemand
• ik kan mijn bikinilijn een tijdje verwaarlozen zonder dat iemand daar een mening over heeft
• ik ben financieel onafhankelijk en hoef geen rekeningen van een eventuele partner te betalen
• ik hoef mijn leefruimte niet te delen met iemand
• ik hoef niet aan te moedigen, te luisteren naar, of mee te denken met en ik heb geen sociale verplichtingen ten aanzien van familie of vrienden van mijn partner

Daarentegen is er ook zelden iemand die naar me luistert als ik enthousiast thuis kom na een prachtige motorrit of die samen met mij over het witte strand in het maanlicht loopt en naar de sterren kijkt terwijl de zwoele avondwind onze conversatie meevoert naar de horizon.

Kijk, en die romantische ziel ben ik ook, en die zal altijd bij me horen en discussieert in mijn hoofd en emotionele wereld met die eenzaamheid end at verlangen om alleen te zijn. En dat maakt me een duaal persoon.