Vluchten voor de werkelijkheid

Escapisme heet het met een duur woord: niet leven in het moment en willen vluchten voor de werkelijkheid. Niet willen accepteren, of niet geconfronteerd willen worden met wat nu op je pad ligt of dreigt te komen. Ik ben denk ik wel ervaringsdeskundige hierin.

Soms beheerst het je hele leven: Weg van hier, weg, door, verder, de horizon over. Dromen, denken, fantaseren. En soms doen. Ik pas prima in dit leven van digitale nomade, waar ik op mijn 52ste voor koos. Op mijn 54ste vertrok ik na een lange voorbereiding. Op de loop voor……voor van alles, inclusief dreigende huisuitzetting en een hypotheekschuld.

Ik creëerde mijn eigen fantasie werelden en vluchtte daar naar toe als het leven te moeilijk werd

Mijn hele leven wandelde ik over de rand van het continent en staarde ik naar de horizon. Verlangend schreef ik op mijn (toen nog) weblog over geuren die de wind meevoerde van verre oorden. Ik begon met reizen toen ik 17 was en heb eigenlijk altijd dat gevoel gehad dat er meer is in het leven dan hier en nu, hier en nu is niet altijd plezierig. Ik ben een conflict vermijder pur sang, maar ik hou ook van dromen en van fantaseren over werelden waar ik waarschijnlijk nooit zal lopen. Ik creëerde mijn eigen vorm van Escapisme.

De manier waarop je het dagelijks leven ervaart is bepalend voor het gevoel

Escapisme is vooral in trek bij mensen die het moeilijk hebben in het dagelijks leven, die hun eigen positie binnen de maatschappij niet langer als plezierig ervaren, die zich buitengesloten voelen of die ontevreden zijn over van alles en nog wat. Dan dringt het verlangen zich weer op om de deur achter zich dicht te trekken en te verdwijnen. De taken die tot je dagelijkse verantwoording behoren lijken minder en minder boeiend, en meer en meer voel je de weinig om je eraan te onttrekken.

Het is meer dan het gevoel dat er iets ontbreekt, wat veel mensen die aanhanger zijn van Escapisme beweren. Het is een groeiend verlangen, een diepe wens om echt opnieuw te kunnen beginnen. Een tweede kans, een nieuwe start omdat……..het is het verlangen naar de ultieme vrijheid.

Iedereen heeft zo zijn eigen redenen, m maar grofweg zijn er drie groepen mensen die willen losbreken

Een nieuwe leven willen starten omdat……..En dat “omdat” is voor iedereen anders. Iedereen heeft een reden voor dat verlangen en voor dat gevoel wat soms zo sterk is dat je erover gaat Googlen en dan kom je wellicht wel op deze website terecht. Want deze website is voor doeners en denkers, mensen die een nieuwe start willen. Mensen die willen ontsnappen.

• Ze hebben schulden en willen weg omdat het te moeilijk lijkt ze af te lossen en het onredelijk lijkt dat ze zoveel jaren gedwongen in armoede moeten leven vanwege de torenhoge aflossingen.
• Ze hebben een droom en willen die volgen en op een nieuwe plek in de wereld een nieuw leven opbouwen.
• Ze willen weg omdat ze onrust voelen die niet te kalmeren is, een verlangen naar het oversteken van de zee, van het continent om te ontdekken, ze hebben wanderlust.

Iedereen kan de nuances voor zijn reden prima weergeven. Maar de grote vraag is: volg jij je verlangen? Of blijf je hangen in die verspilde energie en in die dromen die je nooit zult realiseren?

De tijd durven nemen is essentieel voor een goede nieuwe start

Als je kijkt naar de kunstvormen die bij Escapisme horen zie je vooral dat deze de laatste jaren veel rust uitstralen, de beslissing om de tijd te durven nemen lijkt belangrijker dan het ontsnappen zelf. En zo is het ook met je dromen najagen. Of je nu weg wilt van je schulden of wilt emigreren of als digitale nomade verder wilt leven, je hebt de rust van een voorbereidingstijd nodig.

Om te onderzoeken, om alles af te sluiten, om een nieuw start vorm te geven in je denken en misschien wel op papier, om plannen te smeden en een tijdspad uit te zetten. Een datum te prikken. Een start te maken.

Als je die rust niet neemt en vanuit de onrust probeert aan de realiteit van elke dag te ontsnappen, dan maak je een fout en creëer je een toekomst gebaseerd op slechte voorbereidingen wat nog meer onrust geeft. Een ander soort, maar toch onrust, en vanuit die onrust kan weer het verlangen ontstaan om te ontsnappen. Weer datzelfde verlangen wat je ooit deed vertrekken.

Vluchten voor de werkelijkheid, je hebt dromers en doeners. Tot welke groep behoor jij?