verblijfsvergunning Mexico, emigratie mexico
Dagboek

Mijn papierwerk voor Mexico is eindelijk rond!

Het was een lange wacht, mijn tijdelijke verblijfsvergunning voor Mexico. Het eerste jaar duurde het omzetten van mijn FMM ruim 9 maanden en de verleninging voor de volgende 3 jaar duurde ruim 8 maanden, maar nu is het verlossende bericht er eindelijk: van de week kan ik mijn kaart ophalen bij het plaatselijke INM Kantoor.

Voor ik naar Mexico verhuisde woonde ik lange tijd in de Filipijnen. En daar was je visum en de verlenging zo geregeld. Uurtje wachten en klaar. En hoewel ik in Mexico ook op een toeristen visum had kunnen verblijven en dan elke 6 maanden even het land in en uit had kunnen wippen, is dat voor mijn plannen niet handig. Ik wil namelijk op een motor door Mexico gaan reizen en dan ben je soms niet in de buurt van een grensovergang. Daarbij geniet je op een toeristen visum niet alle voordelen die je wel hebt als je een tijdelijke verblijfsvergunning hebt. Je kunt bijvoorbeeld geen bankrekening openen.

Een tijdelijke verblijfsvergunning leek een betere oplossing. Ik heb er echter wel bijna 2 jaar op moeten wachten. En al die wachttijd kun je niet vooruit. Je mag wel binnen Mexico reizen, maar je kunt elk moment opgeroepen worden door INM (het Mexicaanse Immigratie kantoor) voor vingerafdrukken, een aanvullend formulier of iets anders en het is dus zaak in de buurt van je INM kantoor te blijven. En je mag zonder je FMM niet buiten Mexico reizen, tenzij je bij datzelfde trage INM kantoor een uitreisbrief aanvraagt. Toch hebben ze liever dat je in het land blijft en je permit kan dan ook geweigerd worden als je dit aanvraagt.

Daarbij in de verlengingsaanvraag en de wachttijd speelde ook de Mexicaanse lockdown omtrent COVID-19 een rol in het “blijven hangen” in Playa del Carmen. Maar geloof me, als ik alles van te voren had geweten was ik mijn Mexicaanse avontuur niet in Cancun en Quintana Roo gestart maar ergens anders in Mexico waar de wachttijden niet zo lang zijn.

moving to another country, emigration, nomad life, nomad llifestyle, jc from holland, leaving holland, Philippines to spain

Plannen maken en vooruitkijken

De tijd in Playa heb ik niet stilgezeten. Er is genoeg gepland. De motorreis wordt voorbereid natuurlijk, ook al moet ik nu nog 101 bureaucratische dingen doen en wil ik die niet in Playa del Carmen doen omdat ze hier zo traag werken, heb ik toch al behoorlijkw at vooruitgang geboekt over de motor en de uitrusting. Er is een lange lijst van spullen die gekocht moeten worden, al dan niet buiten Mexico en via onze Amerikaanse PO Box hier naar toe gestuurd.

De keuze van de motor is zo goed als gemaakt, maar voor ik beslis wil ik eerst nog naar een ander type motor kijken. Samen met mijn zoon, die deze motortocht voor grote delen samen met mij gaat rijden, spit ik urenlang websites door en staar naar YouTube filmpjes over de geadviseerde uitrusting voor een maandenlange reis door Mexico.

Maar eerst naar Merida, als de COVID regels het toelaten wil ik die stad zien, dan via Veracruz verder Mexico in en uiteindelijk wil ik in Guadalajara uitkomen waar heel veel motorwinkels zijn. De droom om op de motor Playa del Carmen uit te rijden heb ik dus losgelaten en bijgesteld. Ik reis het eerste deel van mijn reis met het openbaar vervoer. Korte stuken met de bus en de lange afstanden met een nationale vlucht.

emigratiekantoor Cancun, emigreren, mexico

Op de korte termijn?

De komende dagen zullen in het teken staan van mijn resident-pas ophalen, opgelucht ademhalen, uitzoeken over het hoe en wat met de ziektekostenverzekering via IMSS hier in Mexico en de regels omtrent COVID in Merida. De staat Quintana Roo is geel en heeft op weg naar groen al heel veel vrijheid. De staat Yucatan, waar Merida in ligt, is nog oranje en heeft nog heel veel beperkingen. Toch ben ik erg toe aan een ander behangetje en wil ik graag weg uit deze toeristische beton-zee vol drugsverkopers.

Maar het komt nu, na al dat lange wachten ook niet meer op een weekje aan. Volgende maand is er in Merida wellicht al weer veel meer open aan musea en hotels en misschien zelfs wel het strand, dus, plannen maken en genieten van de vrijheid die voor me ligt dat is wel de sfeer van deze week denk ik.

En ik ga heel veel vooruitwerken, zodat ik straks in de volgende stad tijd heb om nieuw materiaal te verzamelen voor de toekomst en niet teveel aan werken achter de laptop hoef te denken.

Man wat ben ik opgelucht dat die kaart er eindelijk is!!

Jeanette reist over de wereld sinds haar 17de, maar altijd met een huis om naar terug te keren. In 2015, op haar 54ste, liet ze ook dat huis achter. Je zou haar een nomade kunnen noemen want ze zwerft het liefst over de aarde op een motor met alle bezittingen achterop. Zo reisde ze bijvoorbeeld door de Filipijnen en nu dwars door Mexico. Ze is eigenaar van Leaving Holland en Floating Coconut websites. En ze geniet van haar werk als Emigratie Coach waarbij ze anderen helpt hun emigratie droom te verwezenlijken.